مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای همدان از ذخیره ۱۷ میلیون متر مکعبی آب پشت سد‌ اکباتان همدان خبر داد. "منصور ستوده" گفت: هم‌اکنون ۱۷ میلیون و ۱۸۰ هزار متر مکعب آب در پشت سد اکباتان همدان ذخیره داریم که هزار و ۱۶۰ لیتر درثانیه از آب این سد برای تامین آب شرب مردم همدان برداشت می‌شود.

بخش هایی از این نوشتار در ذیل آماده است:

پدیده رشد جمعیت در کشورهای درحال‌ توسعه و تنوع مواد غذایی و مصرف بالای آن در کشورهای پیشرفته باعث شده است که نیاز تقاضای جهانی به غذا به میزان که در تاریخ سابقه نداشته افزایش یابد. در سال های گذشته افزایش تولید محصولات زراعی اکثراً از طریق افزایش و توسعه سطح زیر کشت انجام می‌گرفته است ولی در سال های اخیر قسمت اعظم افزایش تولید متکی برافزایش تولید محصول در واحد سطح بوده است.یکی از مهم‌ترین محدودیت‌ها برای توسعه بخش کشاورزی آب است و ازجمله برگ خریدهای مهم در بالا بردن تولید در واحد سطح استفاده صحیح از این ماده حیاتی هست. آب کالایی باارزش و غیرقابل جایگزین در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورهاست و نقش محوری آن را در آمایش سرزمین، توسعه زیرساخت‌ها و حفظ تعادل اکوسیستم‌ها و محیط‌ زیست نمی‌توان انکار کرد.  در مناطق خشک و نیمه‌خشک به دلیل محدودیت بیشتر منبع آب، ضروری است برای آبیاری محصولات زراعی از سیستم آبیاری جدید و راندمان بالا استفاده گردد تا ضمن صرفه‌جویی در آب از مزایای دیگر این سیستم‌ها شامل یکنواختی آب و امکان آبیاری اراضی دارای توپوگرافی نامنظم بهره‌مند شد.

1. سیستم آبیاری قطره ای منزل را به صورتی تنظیم نمایید تا فقط برای آبیاری فضای سبز مصرف شود و آب را به پیاده رو یا خیابان مجاور نپاشاند.

2. از کودهای گیاهی متراکم شده به جای فضولات حیوانی استفاده نمایید. با این کار در مصرف مقادیر زیادی آب صرفه جویی خواهید نمود.

3. در زمستان و پاییز که هوا خنک و بارندگی زیاد است، اقدام به کاشت گیاهان مورد نظر نمایید.

4. با آب دادن گیاهان در اوایل صبح (که هوا خنک است و وزش ملایم باد وجود دارد)، میزان تبخیر سطحی را کاهش دهید.

5. با استفاده از کودهای گیاهی آلی و در نتیجه کاهش میزان تبخیر از سطح خاک، سالیانه مقادیر قابل توجهی در مصرف آب صرفه جویی نموده اید.

آبیاری قطره‌ای چیست؟

    در آبیاری قطره‌ای آب از یک شبکه لوله کم فشار به صورت یک الگوی از قبل تعیین شده، پخش می‌گردد. وسیله خروج آب به خاک  قطره‌چکان نام دارد. قطره‌چکان‌ها از طریق یک نازل باریک یا مسیر جریان طویل، فشار موجود در شبکه لوله را کاهش می‌دهند و موجب کاهش دبی تخلیه تا حدود لیتر بر ساعت می‌شوند. آب بعد از خروج از قطره‌چکان‌ها توسط نیروهای کاپیلاری و ثقل درون خاک جریان می‌یابد، بنابراین سطحی که به وسیله قطره‌چکان‌‌ها خیس می‌شود با عوامل محدود کننده جریان افقی آب محدود می‌گردد.

    آبیاری قطره‌ای (به انگلیسی: Drip irrigation) عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیله‌ای به نام قطره چکان از شبکه خارج و به صورت قطراتی در پای گیاه ریخته می‌شود. گاهی این نوع آبیاری را آبیاری موضعی نیز می‌نامند. شبکه‌ای که آب را در سراسر مزرعه توزیع می‌نماید به کمک قطره چکان و با فشار کم در روی زمین پاشیده می‌شود. از مشخصات این روش تحویل آب به گیاه با فشار کم در منطقه توسعه ریشه‌ها، در سطح زمین (در زیر خاک) می‌باشد تا مساحت و عمق کوچکی از سطح خاک خیس شود.

    این روش در دهه پنجاه ترویج شد و سطوح بزرگی با این روش آبیاری شدند ولی با مرور زمان مزایا و معایب این روش مشخص شد. هزینه‌های زیاد و تکنیک‌های نسبتاًَ پیشرفته این روش و نمک‌ها و مواد جامد معلق در آبهای ایران (که سبب گرفتگی قطره چکان‌ها می‌شوند) از معایب آبیاری قطره‌ای بوده و باعث شده که کشاورزان با دقت و تحقیقات بیشتری از این روش آبیاری استفاده کنند؛ ولی این موارد دلیل نمی‌شود که روش آبیاری قطره‌ای را مطرود بدانیم و در پی رفع معایب آن باشیم.

    مهمترین تفاوت آبیاری قطره‌ای با سایر روش‌های آبیاری در این است که بین تبخیر-تعرق و مقدار آبی که باید به زمین داده شود، در یک دوره زمانی محدود(۲۴ تا ۷۲ ساعت) توازن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود با توجه به محدود بودن میزان آب در دسترس، بیشترین بهره‌وری از آب انجام پذیرد. از آنجا که سیستم‌های آبیاری موضعی/قطره‌ای ثابت هستند، خودکار کردن بسیاری از آنها آسان است. این سیستم‌ها برای مدیران آبیاری که قصد اختلاط کود و آب (کود آبیاری) را درون سیستم آبیاری دارند، مناسب هستند.