AquaMaps پایگاه داده مکانی بین المللی FAO در آب و کشاورزی است. این امر از طریق یک رابط کاربری ساده، داده های فضایی منطقه ای و جهانی را در مورد منابع آب و مدیریت آب در دسترس قرار می دهد که به عنوان یک منبع اطلاعاتی استاندارد مطرح شده توسط فائو یا توسط ارائه دهندگان داده های خارجی تولید می شود.

NDVI یک شاخص گیاهی است که به طور گسترده ای برای ارزیابی اثرات زیست محیطی، ارزیابی کشاورزی و معیارهای تغییر کاربری زمین مورد استفاده قرار می گیرد. روش محاسبه NDVI در نرم افزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عنوان QGIS ساده و مستقیم است. با این حال، کارایی تنها مربوط به یک تصویر است، اما اگر یک سری از تصاویر را تجزیه و تحلیل کنیم یا اگر تصاویری با منابع محاسباتی محدود داشته باشیم، ما باید برخی از فیلترهای 

محاسبه حجم یک کار ساده در QGIS 3 با استفاده از ابزارهای SAGA GIS در جعبه ابزار پردازش است. حجم رستر را می توان در بالا یا پایین سطح پایه و دو محاسبه خاص دیگر محاسبه کرد، رستر های ورودی باید در UTM باشند. این نوع محاسبه برای ساختار زمین، طراحی مخزن، تجزیه و تحلیل ریسک و سایر تحلیل های فضایی مفید است.

پروژه های زیر، از نظر وسعت در محدوده 609 دشت کشور، بازه جغرافیایی ایران و صدها رود انجام گرفته اند. از منظر محتوایی نیست به ترتیب ذکر شده می توانند متوالی تلقی گردند. شما می توانید به جزئیات بیشتر هر پروژه با استفاده از لینک های زیر دسترسی داشته باشید.

درباره این پروژه:

عنوان دقیق تر این پروژه عبارت است از:

تعیین تابع تصمیم ناهنجاری تغییرات بلند مدت تراز آبخوان در ارتباط با تغییرات خشکسالی اقلیمی به سه روش RC، SVM و IF و تحلیل عدم قطعیت گذر از شرایط پایدار به روش Crude Monte Carlo، با رویکرد IS در رقوم پیش بینی خشکسالی آب زیرزمینی.

در این مطالعه، به روش Crude Monte Carlo، با رویکرد Importance Sampling، گذر از شرایط پایدار جهت تعیین قابلیت اطمینان تغییرات بلند مدت سطح آب زیرزمینی در بازه زمانی 1373 تا 1400، مورد بررسی قرار گرفت. در دوره دوم، نواحی مشخصی از کشور در بخش های شرقی شمال غرب، قسمت های مرکزی کویر ایران، و حدود پراکنده ای از غرب-جنوب غربی و شرق-جنوب شرقی به نسبت دیگر نواحی از احتمال پایین تری در گذر از شرایط بحرانی برخوردار بوده‌اند.

درباره این پروژه:

پروژه حاضر شامل تهیه نقشه های پهنه بندی از خروجی شاخص خشکسالی GRI و SPI که به ترتیب برای برای آب زیرزمینی و بارش است. این شاخص ها به عنوان یک معیار استاندارد از منظر مکانی-زمانی مورد استفاده قرار می گیرد. محاسبات برای کل دشت های کشور انجام شده است. این محاسبات با استفاده از توسعه مدل در محیط GIS صورت گرفته. در نهایت روش محاسبات، گزارش روش و مواد بکار رفته در تحلیل ها، در قالب یک گزارش 53 صفحه ای به همراه تمام داده های محاسباتی آمده است.

درباره این پروژه:

پروژه حاضر شامل تهیه نقشه های پهنه بندی از خروجی روش AHP برای کیفیت آب زیرزمینی جهت نیل به هدف پتانسیل یابی است. محاسبات برای کل دشت های کشور انجام شده است. این محاسبات با استفاده از توسعه مدل در محیط GIS و بعد از تعیین اولویت بندی های در نرم افزار Expert Choice انجام شده است. در نهایت روش محاسبات، گزارش روش و مواد بکار رفته در تحلیل ها، در قالب یک گزارش 45 صفحه ای به همراه تمام داده های محاسباتی آمده است.

درباره این پروژه:

پروژه حاضر شامل تهیه نقشه های پهنه بندی از شاخص های ارزیابی کیفی آب زیرزمینی است. این شاخص های با استفاده از کد اسکریپت زبان پایتون و در محیط GIS محاسبه شد. در نهایت روش محاسبات، گزارش روش و مواد بکار رفته در تحلیل ها، در قالب یک گزارش 49 صفحه ای به همراه تمام داده های محاسباتی آمده است.

تشریح مفاهیم کلی پروژه:

به منظور تحلیل پارامترهای کیفیت آب در آبخوان های ایران (تمام آبخوان ها)، با استفاده از شاخص های شولر، ویلکاکس و GWQI، ابتدا داده های عددی کیفیت آب در محیط صفحات گسترده مورد تدقیق و بازسازی قرار گرفت. دوره آماری داده ها از سال 1353 تا 1394 در دسترس بود؛ که به دلیل عدم پراکندگی مناسب (عدم برداشت) در سال های قبل از 1373 در تمامی سطح کشور، امکان تحلیل یکپارچه و همزمان برای تمامی آبخوان ها مقدور نبود.

مقدمه

QGIS به عنوان یک نرم افزار برای پردازش داده های فضایی جهت ایجاد داده های ورودی برای مدل سازی هیدروژئولوژیکی برای مثال در HEC-HMS یا RS-Minerve مورد بررسی قرار می گیرد. اما آیا هیچ نرم افزاری هیدرولوژیکی وجود دارد که می تواند بر روی رابط QGIS اجرا شود؟ پاسخ های ناقصی وجود دارد و پاسخ های کامل که ما در این مقاله پاسخ خواهیم داد.

اگر ما زمین پردازش با ماهیت GIS خود را به پایتون منتقل کنیم چه اتفاقی می افتد؟ چه اتفاقی می افتد اگر ما داده های فضایی رستری و برداری خود را به عنوان اشیاء و متغیرها در یک اسکریپت پایتون 3 پردازش کنیم؟ سپس می توانیم از خودمان بپرسیم که آیا لازم است که چرخه را مجددا بسازیم، لازم است یک جریان کاری را تغییر دهیم که قبلا در یک نرم افزار GIS کار می کند؟ دلیل و لزوم چیست؟

پاسخ ساده ای به این معضل وجود دارد: کنترل بیشتر

ارزیابی کیفیت (QA) باند ها برای ارزیابی مزایای کلی یک پیکسل لندست مفید می باشد. هر پیکسل در گروه QA حاوی مقدار عدد صحیح است که ترکیبی از سطوح بسته بندی شده از شرایط سطح، اتمسفر و سنسور را نشان می دهد که می تواند کیفیت پیکسل های فردی را تحت تأثیر قرار دهد. گروه های QA در حال حاضر با محصولات مبتنی بر مجموعه 1، شامل محصولات Landcount-Level-1 Data Products و Products Data Science Data Landsat ارائه می شوند.

ابزارهای ارزیابی کیفی لندست (QA) که قبلا تاسیس شده است، قابلیت استخراج مقادیر بیتی بسته بندی را به گروه های اختصاصی تنها برای گروه BQA لندست سطح 1 فراهم می کنند؛ این جعبه ابزار مبتنی بر ArcGIS قابلیت طبقه بندی و / یا استخراج مقادیر بیت بسته بندی برای تمام سطوح QA گروه سطح 1 و علوم داده را دارد.

سایت EarthNow! تصاویری که می توان به تقریب به صورت زمان-واقعی دانست و از اطلاعات لندست 7 و لندست 8 به دست می آید برای کاربران عمومی در معرض نمایش قرار می دهد. این تصاویر توسط USGS تحت عنوان ماهواره های عبوری از زمین را همراه با جریان ویدئویی زنده نمایش می دهد. این ابزار همچنین حلقه های تصویر را از لیستی از موارد ضبط های اخیر انتقال می دهد.

مقدمه

سیستم اطلاعات جغرافیایی، سامانهٔ اطلاعات مکانی، یا جی‌ آی‌ اس (به انگلیسی: Geographic Information System - GIS) یک سیستم اطلاعاتی (معمولاً کامپیوتری) است که به تولید، پردازش، تحلیل، و مدیریت اطلاعات جغرافیایی (اطلاعات مکانی) می‌پردازد. به عبارت دیگر GIS یک سیستم کامپیوتری برای مدیریت و تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی بوده که قابلیت جمع‌ آوری، ذخیره، تجزیه و تحلیل و نمایش اطلاعات جغرافیایی (مکانی) را دارد. هدف نهایی یک سیستم اطلاعات جغرافیایی، پشتیبانی جهت تصمیم‌گیری‌ های پایه‌ گذاری‌ شده بر اساس داده‌ های مکانی می‌باشد و عملکرد اساسی آن بدست آوردن اطلاعاتی است که از ترکیب لایه‌ های متفاوت داده‌ ها با روش‌ های مختلف و با دیدگاه‌ های گوناگون بدست می‌ آیند.

قدیمی ترین و بزرگترین منطقه مدیریت آب در فلوریدا یک استراتژی برای بهبود دقت موقعیت مکانی مرزهای مجوز در نظر دارد که در GIS نگهداری و توسعه داده شده است. با استفاده از مرزهای بسته، که دارای دقت افقی بوده و با استانداردهای دقت ملی نقشه ها را برابری می کند، اداره ناحیه مجبور به انجام معامله ای بزرگ برای بهبود قابل توجه در دقت مکانی نیست.

مقدمه

مدل رقومی ارتفاع (انگلیسی: Digital elevation model) یا DEM مدلی دیجیتال یا نمایشی سه‌بعدی از سطح زمین، ماه یا دیگر سیاره‌ها است که معمولاً برای نمایش ناهمواری‌های زمین و با استفاده از داده‌های ارتفاع از سطح دریا تهیه می‌شود.

توافق یکسانی در سطح دنیا درباره استفاده از اصطلاحات مدل رقومی ارتفاع (digital elevation model) یا DEM، مدل رقومی زمین (digital terrain model) یا (DTM) و مدل رقومی سطح (digital surface model) یا (DSM) وجود ندارد. در بیشتر موارد اصطلاح مدل رقومی سطح (DSM) نشان‌دهنده سطح زمین و تمام عوارض موجود در آن است، در حالی که مدل رقومی زمین (DTM) نشان‌دهنده سطح زمین به تنهایی و بدون عوارض دیگر از قبیل گیاهان و ساختمان‌ها است.

مقدمه

مجموعه سفره های اشباع و غیر اشباع در یک منطقه واحد، دشت (به انگلیسی: Plain) نامیده می شود. دشت ها دارای بخش های کوچکتری به نام آبخوان ها می باشند. آبخوان ها در دو نوع اشباع و غیر اشباع قرار دارند. در واقع آبخوان قسمتی از پوستهٔ زمین است که سوراخ‌ها یا خلل و فرج سنگ‌های آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخ‌های سنگ‌ها بر اثر بارندگی‌های ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگ‌های رسی در همان‌ جا متوقف می‌گردد و به شکل چشمه‌سارهای مختلفی در سطح زمین آشکار می‌شود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این چشمه‌ها سطح آب‌های زیرزمینی افت کرده و پائین می‌رود. قاعدتاً سطح آب‌های زیرزمینی در فصل‌های مرطوب بالا آمده و برعکس در فصل‌های خشک پائین می‌رود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر یا پائین‌تر نخواهد رفت. پائین‌ترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه می‌نامند.

مقدمه

سفره آب یا آبخوان (به انگلیسی: Aquifer) قسمتی از پوستهٔ زمین است که سوراخ‌ها یا خلل و فرج سنگ‌های آن از آب مملو و اشباع شده باشد. معمولاً منافذ و سوراخ‌های سنگ‌ها بر اثر بارندگی‌های ممتد از آب پر شده و با رسیدن به سطح غیرقابل تراوشی مانند سنگ‌های رسی در همان‌ جا متوقف می‌گردد و به شکل چشمه‌سارهای مختلفی در سطح زمین آشکار می‌شود. بدیهی است متناسب با خارج شدن آب از این چشمه‌ها سطح آب‌های زیرزمینی افت کرده و پائین می‌رود. قاعدتاً سطح آب‌های زیرزمینی در فصل‌های مرطوب بالا آمده و برعکس در فصل‌های خشک پائین می‌رود ولی هیچگاه از سطح معینی بالاتر یا پائین‌تر نخواهد رفت. پائین‌ترین سطح آب زیرزمینی هر منطقه را سطح آب دائمی آن منطقه می‌نامند.

نمودار نشان دهنده دو مدل است که یک سطح پایین API ارائه می دهند.

معرفی

OpenStreams بلوک های ساختمانی را ایجاد می کند که مدل های هیدرولوژیکی یکپارچه را تشکیل می دهند. این بلوک ها می توانند مدل های کامل باشند، که قطعاتی از مدل هایی هستند که می توانند برای ساخت مدل های دیگر استفاده شوند. هدف این است که یک چارچوب کامل برای ساخت و اتصال مدل ها باشد، وظیفه به لایه ها (مانند OpenMI) منتهی می شود که می تواند در بالای جزء یا مجموعه اجزا تشکیل شده باشد.