نظام‌های کنونی حکمرانی آب نشان داده‌اند که در مدیریت کمیابی آب، اثربخش نیستند. در نتیجه، جامعه و اقتصاد را با مشکلات جدی روبرو می‌سازند. بازار آب، از جمله ابزارهای نسبتاً جدید برای مقابله با کمیابی رو به رشد آب به شمار می‌آید و به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار می‌گیرند. بازارهای آب، مبادله غیر اجباری حقابه‌ها را میان خریداران و فروشندگان امکان‌پذیر می‌سازند. در این نوشتار شواهد مستقیم از تجربه هفت بازار آب از سراسر جهان برای شناخت مستند چالش‌های کلیدی اقتصادی و اکولوژیکی و دستاوردهای بازارهای آب درباره کمیابی آب بررسی می‌شود. به ویژه بازارهای آب را در قالب نظام‌ «مبادله در چارچوب سقف برداشت» مورد توجه قرار می‌دهد. بدین منظور، موضوعاتی از این دست بررسی می‌شود: آیا مصرف آب در حدود تعیین‌شده در مجوزها باقی می‌ماند؟ بازارهای آب تا چه اندازه به حفاظت سلامت اکوسیستم‌ها کمک می‌کند؟ و آیا (مطابق پیش‌بینی نظریه اقتصادی) نرخ‌گذاری آب در بازارها، بهبود کارآیی را در پی دارد؟

به گواه اسناد تاریخی، ایران از نظر جغرافیایی همواره در معرض خشکسالی قرار داشته است؛ البته این امر در طول قرن‌های گذشته همواره با مدیریت مناسب و استفاده بهینه مردم از داشته‌های آبی کشورمان حل می‌شد. بنا بر این گزارش، خشکسالی در سال‌های اخیر به نحو خاصی اکثر استان‌های کشورمان را درگیر خودش کرده است و این امر با مروری بر میزان آب سطح دریاچه‌ها و رود‌های بزرگ کشورمان به خوبی دیده می‌شود. کارشناسان معتقدند برداشت بیش از حد از آب‌های سطحی و زیرزمینی، رشد سریع و الگوی نامناسب استقرار جمعیت، کشاورزی ناکارآمد و عطش توسعه از دلایل تشدید خشکسالی‌های چند سال اخیر کشورمان به حساب می‌آیند.

یک شرکت مشاوره علم و فناوری در کارولینای جنوبی از تجزیه و تحلیل مکانی برای شناسایی صاحبخانه هایی استفاده می کند که شیوه های استفاده آب آنها ممکن است باعث آسیب رساندن به آبهای موجود در حوضه رودخانه Catawba شود. هنگامی که این صاحبخانه ها شناسایی شدند، یک برنامه رسمی مشارکت یک برنامه هزینه ای را تشویق می کند که کمک می کند تا چاه های آبرسانی صحیح، لوله آبرسانی، موانع را از بین برده و سایر امکانات را نصب کنند.

آب مهم ترین منبع طبیعی است که بر توسعه ی منطقه ی آسیا- پاسیفیک در 50 سال آینده تأثیر خواهد گذاشت. آب نهاده ای حیاتی در کشاورزی و صنعت و شهرنشینی به شمار می آید که برای بهزیستی خانوارها اهمیت اساسی دارد. در برخی کشورهای آسیا- پاسیفیک، تأمین آب در دوره ی کوتاهی امکان پذیر است. تخصیص و مدیریت منابع آب معمولاً منشأ تعارض میان کشورها، میان گروه های اجتماعی شهری و روستایی و ه مچنین میان مناطق مختلف (برای نمونه میان مناطق پرآب و کم آب، و میان مناطق صنعتی و مناطق روستایی تر یا دارای پتانسیل گردشگری) است.

چنین وضعیتی ضرورت برنامه ریزی و مدیریت کارآمد سیستم های آب را آشکار می کند . آب استفاده های مختلفی دارد که نقش هر یک از آن ها در توسعه ی اقتصادی و بهزیستی انسان بسیار متفاوت است. حتی در استفاده ای مشخص، بهره وری آب به طور گسترده ای تغییر می کند. برای نمونه، بازدهی آبیاری قطر های می تواند چند برابر بازدهی آبیاری غرقابی باشد.

مقدمه

مدل رقومی ارتفاع (انگلیسی: Digital elevation model) یا DEM مدلی دیجیتال یا نمایشی سه‌بعدی از سطح زمین، ماه یا دیگر سیاره‌ها است که معمولاً برای نمایش ناهمواری‌های زمین و با استفاده از داده‌های ارتفاع از سطح دریا تهیه می‌شود.

توافق یکسانی در سطح دنیا درباره استفاده از اصطلاحات مدل رقومی ارتفاع (digital elevation model) یا DEM، مدل رقومی زمین (digital terrain model) یا (DTM) و مدل رقومی سطح (digital surface model) یا (DSM) وجود ندارد. در بیشتر موارد اصطلاح مدل رقومی سطح (DSM) نشان‌دهنده سطح زمین و تمام عوارض موجود در آن است، در حالی که مدل رقومی زمین (DTM) نشان‌دهنده سطح زمین به تنهایی و بدون عوارض دیگر از قبیل گیاهان و ساختمان‌ها است.

حاج عبدالسلام به عنوان یک کشاورز سال ها به مبارزه با فرسایش خاک پرداخت درحالی که این پدیده زمین های حاصلخیز آنها را از بین برده و درآمد خود را از دست می دادند. در حال حاضر عبدالسلام و بسیاری از کشاورزان مراکش، مانند او، در زمین و منبع غذا و پول خود با استفاده از روش های حفاظت خاک که با کمک علم هسته ای انتخاب شده اند، صرفه جویی می کنند.

مقدمه

ایستگاه هیدرومتری یا آب سنجی در حقیقت به منظور پایش شبکه آبراهه ای ایجاد می شود. این ایستگاه‌ها توسط وزارت نیرو در نقاط مختلف کشور تاسیس و مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند و در آنها عواملی چون دبی و کیفیت شیمیایی و فیزیکی آب تعیین می‌گردند. برداشت اطلاعات در ایستگاه های مذکور می تواند در بازه های زمانی مشخص و به صورت متوالی بوده و چندین پارامتر کیفی مهم برای مصارف کلی آب ها نظیر شرب، صنعت و همچنین کشاورزی را شامل شود. 

آب مجازی میزان آبی است که در فرایند تولید کالا مصرف شده است. اصطلاح آب مجازی برآمده از عبارت تجارت آب مجازی است که منظور از آن،  میزان آب مصرف‌شده در فرایند تولید کالاهایی است که از مرز یک قلمرو سیاسی مستقل، وارد یا صادر می‌شود. از این دیدگاه، آب مجازی به همراه سه منبع آب واقعی که عبارت از آب آبی (سطحی- زیرزمینی)، آب سبز (بخشی از رطوبت خاک که به وسیله ریشه گیاهان جذب می‌شود و آب خاکستری (پساب، آب‌های شور و آب‌های آلوده) هستند، یکی از منابع چهارگانه آب به شمار می‌آید. از دیدگاه بیلان متعارف، منابع آب به طور اساسی مربوط به منابع آب آبی و خاکستری می‌شود و دو منبع دیگر (مجازی و سبز) در چرخه آب در نظر گرفته نمی‌شود. پیوند بین «منابع آب مجازی»با «منابع آب واقعی»، پیوند بحث تجارت آب مجازی با بیلان منابع آب است. از سوی دیگر، بیلان  متعارف، یک چرخه بسته می‌باشد. ولی در پیوند با منابع آب مجازی، دیگر با یک چرخه بسته روبرو نبوده، بلکه با فرآیندها و تبادلات بین منابع آب روبرو هستیم.

مقدمه

آب‌های زیرزمینی به آب‌هایی گفته می‌شود که در لایه‌های آب‌دار و اشباع زیر زمین تجمع پیدا کرده‌است. این آب‌ها فقط حدود ۴ درصد از مجموعه آب‌هایی را که فعالانه در چرخه آب‌شناختی دخالت دارند، تشکیل می‌دهد. با این وجود حدود ۵۰ درصد جمعیت دنیا از نظر آب شرب متکی به همین آب‌های زیرزمینی هستند.

بخشی از آب‌های سطحی در اثر نیروی جاذبه وارد محیط مخلخل خاک شده و به سمت پایین حرکت می‌کند. لایه‌های مختلف زمین از مواد و ترکیبات مختلف خاک شکل گرفته و در زمان‌های مختلف بوجود آمده‌اند. مجموعه عواملی نظیر جنس و اندازه دانه‌ها، میزان تخلخل، میزان تراکم، میزان ترک‌خوردگی و ... باعث می‌شود بخش‌های مختلف فضای زیرزمین ظرفیت‌های متفاوتی برای جذب، ذخیره و انتقال آب داشته باشد. لایه‌هایی از زمین که به صورت نسبی ظرفیت بالاتری برای جذب، ذخیره و انتقال آب دارند آبخوان نامیده می‌شوند.