بر اساس اطلاعات بخش آب سازمان ملل، در چهار کشور ترکیه، سوریه، عراق و ایران که از حوضه آبریز دجله و فرات سهیم هستند، در دو کشور سوریه و عراق هر دو نوع سهم حداقل و حداکثر منابع آب سطحی در مخازن سدها، کاهش و در ترکیه و ایران این مقدار نسبت به 20 سال گذشته روند افزایشی داشته است. با این حال این شاخص با توجه به آنکه صرفا بر اساس مساحت مخازن آب سدها می‌باشد، لزوما نمی‌تواند برای تخمین حجم آب کنترل شده در این کشورها ملاک مقایسه واقع گردد. بعلاوه سهم زیادی از حدود 40 تا 50 میلیارد متر مکعب منابع آب تجدیدپذیر سالانه این حوضه آبریز، در شکل‌های دیگر، نظیر رودهای دجله و فرات، تالاب‌ها و دریاچه‌های طبیعی و دیگر نوع منابع ذخیره می‌گردد. الگوی کلی توسعه با این وجود نشان دهنده این است که بیشترین کنترل جریان در یک دهه اخیر در ایران شکل گرفته است و کمترین آن در عراق.