شکل پیوست‌شده موقعیت بیش از یک میلیون حلقه چاه بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی در ایران را نشان می‌دهد که برداشت سالانه‌ای معادل ۴۱.۷ میلیارد متر مکعب دارند. این میزان برداشت سالانه را می‌توان با استفاده از شاخص نسبت برداشت به منابع تجدیدپذیر آب زیرزمینی تحلیل کرد. این شاخص ساده‌ترین و در عین حال علمی‌ترین معیار برای تعیین پایداری یا بحران در برداشت آب زیرزمینی است که از تقسیم حجم برداشت سالانه بر حجم تغذیه طبیعی سالانه سفره‌های آب زیرزمینی به دست می‌آید. هنگامی که این نسبت از عدد یک فراتر رود، به این معناست که میزان برداشت از سفره‌های آب بیش از تغذیه طبیعی آن‌هاست که به تخلیه ذخایر و وضعیت ناپایدار و بحرانی منابع منجر می‌شود.