روش الکترومغناطیس
روش های الکترومغناطیس نیز مانند سایر روش های ژئوفیزیکی نیازمند یکی از انواع چشمه می باشند.
چشمه های طبیعی
چشمه های مصنوعی
در روش های الکترومغناطیس یک موج الکترومغناطیس به داخل زمین ارسال می گردد. در اثر برخورد با آنومالی های زیر سطحی با خواص متفاوت الکتریکی میدان مغناطیسی ثانویه در سطح زمین ایجاد می شود. با اندازه گیری میدان مغناطیسی ثانویه و در دست داشتن اطلاعات مرتبط با میدان اولیه می توان به بررسی خواص الکتریکی آنومالی های زیر سطحی پرداخت. این اساس کار تمامی روش های الکترومغناطیسی بجز GPR می باشد. در روش مذکور اساس کار ارسال موج الکترومغناطیس به داخل زمین و در ادامه دریافت بازتاب این امواج در سطح می باشد.
روش های الکترومغناطیس با توجه به محدوده فرکانسی گسترده و توانایی پوشش محدوده عمقی وسیع دارای بیشترین تنوع در تعداد دستگاه و نوع روش می باشند. اما بطور کلی می توان روش های الکترومغناطیسی را به دو دسته Time Domain) TD) و Frequency Domain) FD) تقسیم بندی می گردند.
روش های الکترومغناطیسی بسته به محدوده فرکانسی مورد استفاده به روش های مختلفی تقسیم بندی می شوندکه بارزترین آن ها MT، VLF، GPR و NMR می باشد.
دسته بندی روش های الکترومغناطیسی بر اساس فرکانس مورد استفاده از این روش ها
با توجه به کاربرد روش GPR در شناسایی نواحی نزدیک به سطح اندکی به بحث بر روی این روش پرداخته خواهد شد. این روش یکی دیگر از روش های الکترومغناطیسی به حساب می آید که در محدوده فرکانس های بالا مورد استفاده قرار می گیرد. فرکانس بالای امواج الکترومغناطیس در روش GPR منتج به تفکیک جانبی نسبتاً بالای این روش و عمق محدود این روش برای مطالعات زیرسطحی می گردد. عمق نفوذ موثر این روش با توجه به مقدار مقاومت ویژه و فرکانس متغیر است و قدرت تفکیک این روش مانند تمامی روش های ژئوفیزیکی با گسترش به سمت عمق کاهش می یابد.
قدرت تفکیک جانبی برای روش GPR به فاصله پرتوهای ارسالی و دریافتی و بازه زمانی برداشت مرتبط می باشد. قدرت تفکیک عمودی تقریباً برابر با ¼ طول موج برای فرکانس غالب سیگنال ورودی می باشد.
کلیات روش GPR و بخش های مختلف این تجهیزات
نمودار تغییرات عمق نفوذ بر حسب فرکانس مورد استفاده، B. J. Moorman
عمق پوسته برابر با عکس رابطه تضعیف می باشد.
نظرات (۰)