انتقال Interbasin یا انتقال بین حوضه ای برای توصیف برنامه های انتقال انسان ساختی است که در آن آب را از یک حوضه رودخانه که در آن به قدر کفایت موجود است، به حوضه دیگر که آب کمتری دارد یا می تواند برای توسعه انسانی بهتر باشد، جا به جا می کند. هدف از چنین طرح های طراحی شده ای می تواند کمبود آب در حوضه دریافت کننده، کاهش تولید برق یا هر دو باشد. به ندرت، همانطور که در مورد رودخانه Glory که آب را از رودخانه دجله به رودخانه فرات در عراق مدرن منحرف کرد، انتقالهای بینابینی برای مقاصد سیاسی صورت گرفته است. در حالی که نمونه های عرضه آب باستانی در این همینه زمینه نیز وجود دارد، اولین پیشرفت های مدرن در قرن نوزدهم در استرالیا، هند و ایالات متحده صورت گرفت؛ اگر اجرای طرح های انتقال آب نبود، امروز شهرهای بزرگ مانند دنور و لس آنجلس وجود نداشت. از قرن بیستم بسیاری از پروژه های مشابه دیگر در کشورهای دیگر، از جمله اسرائیل، کانادا و چین پیگیری شده است. به طور متناوب، انقلاب سبز هند و توسعه نیروگاه های آبی در کانادا بدون چنین انتقال های انسان ساختی انجام نمیشد.

می توان گفت که این دلتا از مهم ترین منابع آب و منابع زیست محیطی کالیفرنیا است.

از بیش از یک قرن پیش، کشاورزان اقدام به ایجاد شبکه ای از خاکریزها جهت تخلیه و "اصلاح" آنچه به شکل طبیعی در این منطقه بود کردند و پس از آن فرم مرداب گونه در این ناحیه آغاز شد. به تدریج خاکریزهای بلندتری برای حفظ آب در اطراف و خارج آن ساخته شد، اراضی خشک توسط پمپاژ آب به مرداب و مزارع جزیره ای مولد تبدیل شد، که عمدتا در ارتفاعی زیر سطح دریا قرار می گیرند. [نگاه کنید به گاه شمار Sacramento-San Joaquin].