200 سال پس از صنعتی شدن، جایی که آب بدون فکر استفاده می شد و منابع طبیعی و محیط زیست ما تقریباً مورد غفلت واقع شده بود، بادهای تغییر در سالهای اخیر شروع به دمیدن کرده اند. به دنبال SDG 6 ملل متحد که نیاز به "استفاده موثر از آب و برداشت پایدار" را برجسته می کند، اکنون به نظر می رسد سرمایه گذاری در آب صنعتی افزایش یافته است و الگوی "مدیریت آب" در حال گسترش است.

میزان مصرف آب در ایران حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد فراتر از میانگین جهانی است. بر اساس اعلام بانک جهانی، سرانه مصرف آب خانگی برای کشورهای بیابانی مانند ایران باید ۷۰ لیتر در شبانه‌روز باشد، اما اکنون بیش از این مقدار در شبانه‌روز مصرف می‌شود.

در چند دهه اخیر با افزایش گازهای گلخانه‌ای و تشدید روند گرمایش کره زمین و تغییر اقلیم، بخش‌هایی از کره زمین به خصوص در منطقه خاورمیانه، تحت تأثیر خشکسالی‌های پی در پی و برداشت‌های بی‌رویه، با بحران آب مواجه شده‌اند و ایران نیز از این بحران مستثنی نبوده است.

بحران آب در ایران جهانی شده و حتی دشمنان نیز از این خلاء برای دسیسه های خود استفاده می کنند، میزان صادرات آب مجازی در محصولات کشاورزی در 2 ماهه نخست 97 تا 100 درصد افزایش داشته، حال مسئولان باید پاسخگو باشند، آیا مشکل آب در ایران دروغ است؟

بحران آب در ایران، هر سال رو به افزایش است و بیش از 18 استان از خط قرمز عبور کرده اند، تا جایی که فرو نشست مناطق خشک و نیمه کویری در ایران افزایش یافته و حتی به حاشیه شهرها نیز کشیده شده است، به طوری که در مناطقی مانند شهرری و چرم شهر در اطراف تهران برخی نقاط سالانه بیش از نیم متر فرو نشست می کنند.