روند خشک شدن دریاچه آرال - انحراف آب برای کشاورزی

۰۷ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۷:۳۷ نويسنده: بهزاد سرهادی

دریای آرال

برای بیش از 30 سال، آب از رودخانه آمو-دریا و رودخانه سیر-دریا که منابع اصلی تغذیه کننده آرال هستند، برای آبیاری میلیون ها جریب زمین کشت پنبه و تولید برنج در آسیای مرکزی منحرف شده است. این امرمنجر به از دست دادن بیش از 60 درصد از مساحت آبی دریاچه شده است. دریاچه از بیش از 65000 کیلومتر مربع به کمتر از نصف این مقدار کاهش یافته است، به این شکل مناطق وسیعی از بستر دریاچه اکنون خشک شده است.

از سال 1973 تا سال 1987 میلادی، آرال از رتبه چهارم به ششم در میان بزرگترین دریاچه های جهان تنزل یافته است.

غلظت نمک دریاچه از 10 درصد به بیش از 23 درصد افزایش داشته، که این موضوع به ویرانی شیلات که زمانی بسیار پررونق بود کمک کرده است. در عین حال گزارش شده است که آب و هوای محلی، با داغتر شدن تابستان های خشک و سردتر شدن زمستان ها طولانی تغییر کرده است.

همانطور که آب عقب نشینی می کند، خاک شور در بستر دریاچه در معرض هوای آزاد باقی مانده است. طوفان گرد و غبار سالانه 75000 تن از این خاک را در معرض انتقال قرار داده است، این امر سبب پراکندگی ذرات نمک و باقیمانده آفت کش ها می گردد. آلودگی هوا باعث شده است تا بیماری های تغذیه ای و تنفسی گسترش داشته و بازدهی محصول حتی در کشاورزی توسط شوری مازاد کاهش یافته باشد، با این حال در برخی از زمینه ها ی مشابه با آب برداشتی، همچنان آبیاری صورت می پذیرد.

جمع آوری داده های ماهواره ای لندست، بیش از چند دهه در به دست آورد و آرشیو کردن تغییرات توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده انجام شده است. که این داده ها توسط مدیران منابع آب برای اندازه گیری میزان و سرعت خشک شدن دریای آرال استفاده می شود.