مصارف آب در محدوده مطالعاتى دشت رفسنجان

۲۶ شهریور ۹۷ ، ۱۲:۵۱ نويسنده: بهزاد سرهادی

بر اساس گزارش‌ها و شواهد موجود تا قبل از سال 1330 شمسی بهره‌برداری از سفره‌های آب زیر زمینی عمدتاً به وسیله چشمه‌ها، قنوات و چاه‌های دستی انجام می‌گرفت و به ‌دلیل محدودیت‌ها و موانع تکنیکی امکان برداشت از اعماق سفره‌ها وجود نداشته است. . از دهه 1330 به بعد با ورود تکنولوژی حفاری و نیز پمپ شیوه بهره‌برداری از سفره های آب زیر زمینی به تدریج تغییر کرد و به جای احداث قنوات که کاری پرمشقت بود به وسیله دستگاه‌های حفاری مبادرت به حفر چاه گردید که به مراتب کم‌هزینه‌تر و آسان‌تر از حفر قنات بود. به تدریج تعداد چاه‌ها در دشت‌ها افزایش یافت و قنوات نیز اهمیت گذشته خود را از دست دادند. اما نکته مهم‌ تبعات منفی نتایجی است که این تغییر شیوه بهره‌برداری به بار آورد. زیرا به تدریج با افزایش برداشت به وسیله چاه‌ها ذخایر استراتژیک سفره‌ها رو به کاهش گذاشت و همین موضوع امروزه به یک بحران بزرگ در سطح کشور تبدیل شده است.

در این گزارش سعی گردیده آثار و نتایج این تغییر روش بهره‌برداری با توجه به اطلاعات و آمار موجود در محدوده مطالعاتی دشت رفسنجان مورد بررسی قرار گیرد.