200 سال پس از صنعتی شدن، جایی که آب بدون فکر استفاده می شد و منابع طبیعی و محیط زیست ما تقریباً مورد غفلت واقع شده بود، بادهای تغییر در سالهای اخیر شروع به دمیدن کرده اند. به دنبال SDG 6 ملل متحد که نیاز به "استفاده موثر از آب و برداشت پایدار" را برجسته می کند، اکنون به نظر می رسد سرمایه گذاری در آب صنعتی افزایش یافته است و الگوی "مدیریت آب" در حال گسترش است.

بحران آب در ایران جهانی شده و حتی دشمنان نیز از این خلاء برای دسیسه های خود استفاده می کنند، میزان صادرات آب مجازی در محصولات کشاورزی در 2 ماهه نخست 97 تا 100 درصد افزایش داشته، حال مسئولان باید پاسخگو باشند، آیا مشکل آب در ایران دروغ است؟

بحران آب در ایران، هر سال رو به افزایش است و بیش از 18 استان از خط قرمز عبور کرده اند، تا جایی که فرو نشست مناطق خشک و نیمه کویری در ایران افزایش یافته و حتی به حاشیه شهرها نیز کشیده شده است، به طوری که در مناطقی مانند شهرری و چرم شهر در اطراف تهران برخی نقاط سالانه بیش از نیم متر فرو نشست می کنند.

آب مجازی چیست؟

کمبود آب در بخش های زیادی از کره ی زمین، مشکلات زیادی را برای تامین آب شرب سالم، تولید محصولات کشاورزی و در کل روند عمومی زندگی انسان ها به وجود آورده است. به طوری که پیش بینی می شود تا سال 2025 میلادی، 50 تا 60 درصد مردم جهان با تنش آبی و مشکلات ناشی از کم آبی مواجه شوند.   

آب مجازی، مقدار آبی است که کالا یا محصول در یک فرآیند تولید از لحظه شروع تا پایان، مصرف می کند. مثلا برای تولید یک کیلوگرم گندم به طور متوسط 1300 لیتر آب در جهان مصرف می شود. توسعه دهندگان ایده آب مجازی معتقدند با صادرات و واردات کالا و محصولات، حجم زیادی آب جابجا می شود که از آن به عنوان تجارت آب مجازی نام برده می شود. در تئوری تجارت آب مجازی، به منظور کاهش فشار بر منابع آب، به کشورهای کم آب توصیه شده که به جای تولید مواد غذایی از منابع آب داخلی، به واردات مواد غذایی مبادرت ورزیده و منابع آب داخلی را برای فعالیت های تجاری پر سود اختصاص دهند. در حال حاضر، تجارت آب مجازی از لحاظ اقتصادی "نامرئی" و از لحاظ سیاسی "غیرفعال" است. بر اساس تعریف ذکر شده از آب مجازی، شرایط اقلیمی، مکان و زمان تولید، مدیریت و برنامه ریزی، فرهنگ و عادات مردم در میزان آب مجازی موثر می باشد و قطعا مقدار آن در مورد یک محصول در مناطق مختلف متفاوت خواهد بود.

    کمبود آب در بخش های زیادی از کره زمین، مشکلات زیادی را برای تامین آب شرب سالم، تولید محصولات کشاورزی و در کل روند عمومی زندگی انسان ها به وجود آورده است، به طوری که پیش بینی می شود تا سال 2025 میلادی، 50 تا 60 درصد مردم جهان با تنش آبی و مشکلات ناشی از کم آبی مواجه شوند.

    عده ای از کارشناسان معتقد هستند که در آینده نزدیک، آب به عنوان طلای آبی در جهان شناخته خواهد شد، و لذا جمله نفت را فراموش کنید و به آب بیاندیشید در ادبیات رسانه ای و در میان دولت مردان رایج خواهد شد . در حال حاضر انتقال آب با توجه به حجم زیاد مصرف آن، مشکل تر از نفت است و اصولا هیچ جایگزینی نیز برای آن وجود ندارد. هر چند انتقال مستقیم آب از طریق خطوط لوله همانند نفت و گاز بین کشورها چندان رایج نیست، ولی با مطرح شدن ایده آب مجازی در سال های اخیر، روشن شده است که حجم زیادی از آب به صورت مجازی بین کشورهای مختلف جهان جابجا می شود.