درصد مساحت بین سال های 2000-2016 در تحلیل خشکسالی کالیفرنیا

تسهیلات موجود SWP در مجموع به عنوان مرحله اول اجرایی شناخته شده است. مرحله دوم، که شامل کارهایی مانند کانال محیطی و مخازن سایت می شود، در اواخر دهه 1970 و دهه 1980 ساخته شد، اما با توجه به مخالفت مشترک کالیفرنیا شمالی، گروه های محیط زیست و برخی از مجمع های منافع اقتصادی، و همچنین بدهی های در حال افزایش دولت، تلاش برای شروع ساخت و ساز همه با شکست مواجه شد. احزابی که در حال حاضر آب SWP را دریافت می کنند نیز با گسترش آن مخالف هستند، زیرا نرخ آب می تواند تا 300 درصد افزایش یابد تا به پرداخت هزینه ها کمک کند. در نتیجه، ظرفیت SWP در هر سال به طور میانگین 2 میلیون پوند (2/5 کیلومتر مربع) کاهش می یابد؛ پیمانکاران تنها گاهی اوقات سهام خود را از آب دریافت می کنند.

ایران به عنوان کشوری که تا همین صد سال پیش یکی از بی نظیرترین الگوهای مدیریت مصارف آب را در جهان داشت، اکنون یک الگوی بد در زمینه مدیریت منابع آب در جهان است و تا سال 2025 به یکی از خشک ترین و پرمسأله ترین کشورهای جهان در حوزه منابع آب تبدیل خواهد شد.

در سال های اخیر، نمونه های فراوانی از بحران آب مثل افزایش پدیده ریزگردها، خشک شدن رودها، خالی شدن روستاها، درگیری های مردمی بر سر آب و... بخش زیادی از فضای جغرافیایی ایران را فرا گرفته و خسارات برآمده از این مشکلات مدیریت کلان و محلی کشور را به شدت تحت تأثیر قرار داده است؛ مشکلاتی که گویا اراده یا توانی برای مقابله جدی با این آنها در میان مسئولان دیده نمی شود.

در اقتصادهای پیشرفته دنیا، تعداد اندکی از خانواده‌ها با فقر آب مواجه‌اند. البته این بدان معنا نیست که در کشورهای ثروتمند مشکل فقر آب وجود ندارد. فقرا در هر جای دنیا با تهدید ناشی از فقر آب روبرویند. بنا به تعریف انجمن امور مصرف‌کنندگان آب در بریتانیا، هر خانوار که بیش از ۳ درصد درآمد خود را صرف هزینه‌های آب کند، در فقر آب به سر می‌برد. در همین حال، برخی از خانواده‌ها در کشورهای در حال توسعه، ۲۵ درصد درآمد خود را صرف مقادیر اندکی آب، آن هم با کیفیتی نامطلوب می‌کنند. فراموش نکنیم که علت این مسئله فقدان فناوری یا منابع آب نیست، بلکه عدم سرمایه‌گذاری بخش دولتی و نبود قدرت خرید است که مانع دسترسی به آب می‌شود. اقشار ثروتمند هر کشوری به خدمات آبی، تقریباً مشابه خدمات آبی کشورهای در حال توسعه در قرن نوزدهم، دسترسی دارند. جالب است بدانید که ثروتمندان در کشورهای در حال توسعه، در مقایسه با ثروتمندان سایر کشورها، به مقادیر بیشتر و بهتری از آب، و اغلب با هزینه‌های کمتر دسترسی دارند.

طبقه بندی انواع انگیزه‌ها

برای اجرای برنامه ها و اقدامات مورد نظردر سطح مدیریت منابع آب زیرزمینی در دنیا سه گروه انگیزه در نظر می‌گیرند: 

• قوانین و مقررات، 

• مشوق‌ها و بازدارنده‌های اقتصادی، 

• مشوق‌ها و بازدارنده‌های فرهنگی و اجتماعی

انگیزه‌های بیرونی

مقررات از سازوکارهای اعمال سیاستها هستند که به شیوه دستور و نظارت به صورت اجبار و بیرونی ایجاد انگیزه می‎کنند. مانند قوانین، ثبت چاه‌ها، تخصیص آب بر مبنای حقوق بهره‎بردار. این سازوکارها از بالا به پایین از طریق نظام اداری/دیوانسالاری اعمال می‎شود. به دلیل تعداد زیاد بهره‌برداران کوچک به ویژه در جنوب آسیا، نظارت موثر بر نحوه بهره‌برداری از چاه‌ها براساس مقررات وضع شده، بسیار پرهزینه است. توصیه می‌شوداعمال این قواعد باید در پذیرش جامعه محلی ریشه داشته باشد. در هر صورت این قواعد خواه در سطح دولت مرکزی باشد و خواه در سطح جامعه محلی در همه کشورها برای بهبود نظام تدبیر لازم است و شاید بتوان گفت سنگ بنای آن است.