مدیریت یکپارچه آب برای SDG 6 - تجربه مالزی
آب عنصر اصلی برای حفظ زندگی انسان است که نه تنها برای مصرف انسان بلکه برای غذا، انرژی و تولیدات صنعتی نیز مورد نیاز است، که در نهایت به رشد و نمو تبدیل می شود. استفاده از آب با تقاضاهای مختلف کاربران مختلف روبرو است و به دلیل افزایش کمبود آب در سطح جهان، به طور بالقوه منبع درگیری است. به همین ترتیب، تصویب یک چشم انداز جامع برای تنظیم آب و دستیابی به SDG، شامل همه کاربران و استفاده ها و اطمینان از کسی که عقب نماند ضروری است.
SDG 6 در مورد اطمینان از دسترسی و مدیریت پایدار آب و فاضلاب برای همه است. این یک هدف فوق العاده مهم است، که بخشی از برنامه 2030 سازمان ملل برای توسعه پایدار است. دسترسی به آب و بهداشت با جنبه های کلیدی دیگر مانند حقوق بشر، کاهش فقر، برابری، صلح، عدالت و حفاظت از محیط زیست ارتباط نزدیک دارد. بدین ترتیب، دستیابی به SDG 6 در دستور کار سازمان ملل متحد اساسی است و می تواند به دستیابی به بسیاری از SDG های دیگر کمک کند. به عنوان مثال، دستیابی به دسترسی جهانی به آب با SDG 5 در مورد برابری جنسیتی، SDG 12 در مورد مصرف و تولید مسئولانه و SDG 13 در مورد اقدامات آب و هوایی مرتبط است.
نقش مقررات در دستیابی به SDG 6 غیر قابل انکار مهم است. حاکمیت خوب آب از طریق مقررات در شکل گیری تصمیمات آگاهانه و اجرای اقدامات لازم برای دستیابی به SDG 6 از طریق قوانین، چارچوب ها و فرایندهای سیاسی، نهادی و اداری کلیدی است. این مقررات همچنین می تواند زمینه ساز هماهنگی بین بخش ها برای غلبه بر رویکرد مقابله با مدیریت آب و فاضلاب باشد.
به عنوان مثال، بسیاری از کشورهای در حال توسعه، از جمله مالزی، به دلیل نیاز به تعادل توسعه اقتصادی و اهداف بهداشتی و زیست محیطی، در اولویت بندی تخصیص آب با چالش های متعددی روبرو هستند. ترتیبات نهادی پراکنده در لایه های مختلف دولت با برنامه های متفاوت می تواند منجر به سیاست های متناقض یا تکراری شود. یک رویکرد جامع و یکپارچه برای تنظیم می تواند این مسائل را حل کند و به سود بخشهای مختلف باشد.
در مالزی، اصلاحات صنعت خدمات آب در سال 2007 شامل اصلاحاتی در قانون اساسی فدرال، تصویب قانون صنعت خدمات آب 2006 و قانون کمیسیون خدمات ملی آب 2006 بود که با موفقیت اختیارات تنظیم خدمات آب را به دولت فدرال منتقل کرد. هدف اصلی این اصلاحات پایداری بیشتر صنعت آب از طریق بازیابی تمام هزینه بود.
واضح است که ترکیب صنعت خدمات پایدار آب از طریق بازیابی کامل هزینه ها، افزایش کارایی استفاده از آب، تشویق روش های جدید برداشت آب یا کاوش منابع جایگزین و همچنین تمرکز بر فن آوری های بازیافت و استفاده مجدد از آب، در واقع سناریوی ایده آل است. با این حال، تغییر به سمت سیستم مدیریت آب یکپارچه تر همانطور که در SDG 6 مشخص شده کار ساده ای نیست. حکم دسترسی "جهانی"، "عادلانه" و "کافی" و تأمین پایدار آب در SDG 6 تقاضای برنامه ریزی بلند مدت و اقدامات جمعی بین ذینفعان متنوع و وابسته را دارد. به همین دلیل است که نقش مقررات و اهداف SDG دست به دست هم می دهند، زیرا هر دو به یکدیگر ارزش می بخشند.
در کشورهایی مانند مالزی است که هنوز حاکمیت و تنظیم آب در حال پیشرفت است، اجرای SDG 6 ارزش افزوده، فرصت هایی ایجاد می کند و راه را برای دستیابی به یک سیستم مدیریت آب ایده آل و یکپارچه هموار می کند. تلاش های پیاده سازی باید به تدریج از طریق مقررات افزایش یابد، تا یک سازوکار سیاست گذاری جامع برای تنظیم آب، در کنار اهداف اقتصادی، بهداشتی و زیست محیطی نهادینه شود. مقررات و تنظیم کننده ها می توانند اهداف جهانی را برای شکل دادن به سیاست ها حفظ کنند، در حالی که پیشرفت و پیشرفت در دستور کار SDG از طریق چارچوب های نظارتی محلی حاصل می شود. سیاست های جهانی و مقررات محلی متقابلاً به یکدیگر وابسته اند. آنها همان مواردی هستند که در نهایت به ما امکان موفقیت در رسیدن به اهداف 2030 را می دهند.
تماس واتساپ: 09190622992 (98+)
شناسه تلگرام مدیر سایت: Basin_Ir_bot@
نشانی ایمیل: www.Basin.ir@Gmail.com
(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)
_______________________________________________________
تماس با ما
تماس واتساپ
گروه تلگرام ما
هشدارهای ما
آمار و اطلاعات
سفارش پروژه
در منابع آب
نظرات (۰)