تقابل محیط زیست و پروژه های مخازن، سد و انتقال آب در Central Valley آمریکا
سد Shasta بر روی رودخانه ساکرامنتو - آمریکا
در بخشی از یک تلاش قدیمی، دولت فدرال ایالات متحده سعی در ایجاد زمین های کشاورزی قابل رقابت با دنیا داشته است، امروز پروژه دره مرکزی یکی از بزرگترین سیستم های انتقال آب در جهان است. در سالی با بارش نرمال، این مجموعه در حدود 20 درصد از آب توسعه یافته ایالت را ذخیره و سپس از طریق سیستم گسترده خود با بهره گیری از مخازن و کانال ها اقدام به توزیع آن می نماید.
آب 450 مایل از مخزن دریاچه شاستا در شمال کالیفرنیا به بیکرزفیلد در جنوب دره San Joaquin منتقل می شود. در طول راه، CVP شامل 18 سد و مخزن با ظرفیت ذخیره سازی مشترک 11 میلیون ایکر فوت، 11 نیروگاه و سه مجموعه پرورش ماهی است. به عنوان بخشی از این پروژه همچنین، دلتای Mendota کانال و سد Friant در San Joaquin آب رودخانه را به مزارع در دره مرکزی و شرقی انتقال می دهد.
بیشتر و به طور گسترده، منافع CVP در زندگی هر آمریکایی که از انگور، کاهو، گوجه فرنگی کنسرو شده یا پیراهن پنبه ای ساخته شده از محصولات زراعی دره مرکزی خریداری می کند، لمس می شود. و این از آنجایی است که به دنبال CVP و پروژه انتقال آب بین ایالتی، دره مرکزی به ثروتمندترین منطقه کشاورزی در کشور تبدیل شده است. به جرأت می توان گفت که در دسترس بودن گسترده آب و انرژی برق آبی نیز میلیون ها شغل ایجاد کرده و میلیاردها منفعت بی حد و حصر در تولید و تجارت به همراه داشته است.
با این حال توزیع مجدد و عمده آب از طریق CVP، بدون مناقشه رخ نداده و تعارضات از مدت ها بر روی هزینه های سنگین این پروژه عمومی و منافع شخصی، و اثر آن بر روی محیط زیست به شکل بغرنج امتداد داشته است.
شروع CVP در سال 1933 بود. در آن زمان به عنوان یک پروژه عظیم دولتی برای مدیریت سیل، ذخیره آب و تولید برق شناخته میشد. اما CVP به دوران رکود اقتصادی و مشکلات مالی آن سال های آمریکا برخورده بود. تلاش برای به دست آوردن کمک های مالی فدرال و وام شکست خورده، و دولت فدرال قادر به تأمین آنها نبود. پس از آن و در سال های بعد، سدها و مخازن برای تنظیم رودخانه، بهبود دریانوردی و کنترل سیل ساخته شد.
در حال حاضر، پروژه های بزرگ زیرمجموعه CVP عبارتند از:
- سد Shasta و ایجاد مخزن بر روی رودخانه ساکرامنتو،
- سد ترینیتی و کنترل انگل موجود در دریاچه بر روی رودخانه ترینیتی،
- سد Folsom و ایجاد مخزن بر روی رودخانه آمریکا،
- سد Friant و ایجاد مخزن بر رودخانه دره San Joaquin،
- سد جدید Melones و ایجاد مخزن بر روی رودخانه Stanislaus (که کمک به تحرک جنبش حفاظت رودخانه در کالیفرنیا است) و،
- سد San Luis و ایجاد مخزن، توسط دولت فدرال جهت ذخیره سازی offstream در مرکز مشترک ایالتی.
دولت فدرال تقریبا تمام هزینه های ساخت و ساز در بسیاری از پروژه های CVP را تامین مالی کرده است، و سازمان های ایالتی و محلی در حال ارائه بازپرداخت هزینه های موجود بیش از چند دهه هستند. به عنوان مثال، کشاورزان دره San Joaquin و آب منطقه ای Westlands تا سال 2030 مجبور به بازپرداخت 497 میلیون $ برای پروژه های سدها - و کانال - ساخته شده در سال 1960 می باشند. تا سال 2008، 15 درصد از این بدهی پرداخت شد.
در سال 1992، دیدگاه ها در حال تغییر بود و ارزش های متضاد در قالب قانون فدرال به نوعی به منافع مشترک رسیده و در نقطه عطفی، قانون پیشرفت پروژه دره مرکزی تهیه گردید. قانون جدید تغییر اساسی را در عملیات CVP و قراردادهای آب و تخصیص آن به ارمغان آورد، ارتقاء سیستم حفاظت از جمعیت ماهی ها و حفاظت از حیات وحش و بازسازی زیان ها به یک هدف اساسی پروژه تبدیل شد.
پروژه دره مرکزی، اختلافات و چالش ها
می توان گفت CVP بارها در چگونگی رسیدگی به نیازهای بخش کشاورزی که هدف آن فراهم آوردن آب برای جمعیت بزرگ حال حاضر و آینده است و در مقابل حفظ محیط زیست جنجال ایجاد کرده است. به عنوان مثال، CVP در ابتدا شامل یک کانال برای جمع آوری فاضلاب آبیاری از مزارع سمت غرب بود، اما طراحی زهکشی هیچگاه تکمیل نشد.
برای سال ها، کشاورزان با نصب امکانات زهکشی زیرزمینی از نفوذ شوری در آبهای زیرسطحی به سمت زمین زراعی جلوگیری به عمل آورده بودند. با این حال، زه آب شور حاوی سلنیوم، که می تواند سطوح بالایی از مسمومیت به پرندگان را زمانی که در یک حوضچه تبخیر و یا دیگر امکانات زهکشی متمرکز جمع می گردند، تحمیل کند. آب جمع آوری شده در مخزن Kesterson آسیب رسان شده بود، مخزنی که به عنوان بخش موقتی در تخلیه زه آب به سمت اقیانوس بود، با غلظت های بالای شوری مواجه و متعاقب آن سلنیوم در گیاهان آبزی و حشرات تجمع پیدا کرد. غلظت در برخی از کارخانه های مواد غذایی پرندگان سبب ایجاد خطرات سلامتی برای پرندگان تا حتی به حدود 64 برابر شد.
در نهایت، چندین کشاورز در آب منطقه ای Westlands از دولت فدرال برای عدم ارائه و تکمیل طرح زهکشی وعده داده شده، شکایت کردند. که نهایتا یک قاضی فدرال به نفع کشاورزان در سال 2000 رای داد و حکومت و دولت در سال 2007 یک طرح جدید را برای پرداخت 2/6 میلیارد $ جهت تخلیه و تصفیه آب آلوده امضاء کردند. که متأسفانه همچنان این طرح به صورت عملی درنیامده است.
با توجه به نقش این پروژه در ارائه دو سوم از آب آشامیدنی ایالت کالیفرنیا، می توان گفت بسیاری از نگرانی ها در حال حاضر به سمت آسیب پذیری دلتای ساکرامنتو San Joaquin متمرکز شده است. خلیج دلتا، البته، قطب سیستم آب در کالیفرنیا است، که از طریق آن اکثریت جریان آب به CVP و SWP منتقل شده است.
با بررسی دقیق تر به بسیاری از چالش های سخت CVP می توان در شرایط خشکسالی و تغییر اقلیم، که به احتمال زیاد در دسترس بودن آب و جریان الگویی رشته کوه سیرا نوادا با برف و بارش کمتر در طول زمستان و از طرفی ذوب بیشتر برف در فصل بهار رخ می دهد را نیز، به عنوان یک عدم قطعیت بزرگ اضافه نمود.
ماهی و پروژه دره مرکزی
همچنین جنجال کاهش جمعیت ماهی آزاد چینوک در حوضه رودخانه ساکرامنتو و San Joaquin به طور قابل توجهی از اواخر 1980 کاهش یافته است. و این از مقطعی رخ داد که در سال 1989، زمانی که یکی از چهار رودخانه ساکرامنتو در طرح زمستانه مرتبط با ماهی قزل آلا چینوک - اجرا شده تحت نظر سازمان ایالتی و فدرال - خطر انقراض گونه (ESA) ذکر شده را کاهش داده بود. از سال 1998، نیز طرح بهاره گونه چینوک اجرا شده است. در حالی که برنامه های کاهشی امکانات و ساخت ها، بخشی از CVP از اوایل سال 1940 بوده است، این فعالیت ها برای نجات زمستانه ماهی قزل آلا چینوک، در ترکیب با CVPIA، تغییرات اساسی در طرح های اولیه CVP را به دنبال داشت.
جدیدا، صفحه نمایش ماهی بر روی رودخانه ساکرامنتو نصب شده است، و همچنین در بخش انحراف بزرگ کانال نیز همین کار صورت پذیرفته است. در دلتا، دروازه های کانال دلتا نیز برای چند ماه به منظور کاهش حباب ایجاد شده توسط پمپ های استخراج آب بسته شد. تهیه سنگ ریزه در امتداد چند مایل از رودخانه به منظور تخم ریزی ماهیان و یک برنامه پرورشی زمستانه هم که در حال اجرا است با بسیاری از طرح های اولیه جایگزین شد.
از دیگر پروژه های حفاظت جمعیت ماهی می توان به یک دستگاه 80 میلیون $ کنترل درجه حرارت در سد Shasta که در سال 1997 نصب شده است، اشاره نمود، که هدف اصلیِ آن افزایش تعداد تخم ماهی ها می باشد.
در سال 2006، توافقنامه ای برای بازگرداندن جریان آب برای ماهی قزل آلا در رودخانه San Joaquin در زیر سد Friant نزدیک به Fresno به امضاء رسید. این توافقنامه برای بهبود وضعیت کانال و رودخانه، در نوع خود تأمین بودجه قابل توجهی است. در حالی که آب برای حفظ شیلات ماهی قزل آلا از بالادست تلاقی شاخه رودخانه Merced تقسیم می گردد، همچنان اطمینان عرضه آب به پیمانکاران آب پابرجاست. اگرچه برخی از گروه ها در حال تلاش برای متوقف کردن این برنامه می باشند.
در سال 2007، که تغییراتی برای حفاظت و جلوگیری از خطر انقراض ماهی دلتا به تصویب رسید. قوانین جدید در ایستگاه های پمپاژ برای پروژه های آبی فدرال و ایالتی عدد اولیه را به یک سوم مقدار آب آن کاهش داده است.
دره مرکزی، آمار و ارقام پروژه
در یک سال نرمال، CVP حدود 7 میلیون ایکر-فوت آب را برای استفاده کشاورزی، شهری، و استفاده در حیات وحش انتقال می دهد. این امر در حدود 5 میلیون ایکر فوت آب را برای مصرف در مزارع فراهم می کند، که در واقع برای آبیاری حدود یک سوم از زمین های کشاورزی آبی در کالیفرنیا را فراهم کرده است، و همچنین در حدود 600،000 ایکر فوت برای استفاده شهری و صنعتی - اندازه کافی برای تامین نیاز آبی نزدیک به 1 میلیون خانوار. این پروژه همچنین حجم وسیعی از آب را برای تولید 5/6 میلیارد کیلووات ساعت برق به منظور پاسخگویی به نیازهای در حدود 2 میلیون نفر فراهم می نماید. CVP در عین حال برای ماهیان و حیات وحش و زیستگاه آنها 410000 ایکر فوت آب در هر سال و در مجموع به ایالات و پناهگاه حیات وحش و تالاب دولت فدرال 800000 ایکر فوت آب در سال را تحویل داده است.
منبع: watereducation
ترجمه شده در سایت بیسین
تماس واتساپ: 09190622992 (98+)
شناسه تلگرام مدیر سایت: Basin_Ir_bot@
نشانی ایمیل: www.Basin.ir@Gmail.com
(سوالات تخصصی را در گروه تلگرام ارسال کنید)
_______________________________________________________
تماس با ما
تماس واتساپ
گروه تلگرام ما
هشدارهای ما
آمار و اطلاعات
سفارش پروژه
در منابع آب
نظرات (۰)