در کنار کاهش چشمگیر نزولات جوی در کنار نبود برنامه ریزی مناسب و بلندمدت، عطش توسعه، حفر چاه های غیر مجاز، برداشت های بی رویه، عدم اصلاح الگوی کشت و کشت دوم در اراضی کشاورزی و روشهای سنتی آبیاری شاهد افت قابل توجه منابع آبهای زیر زمینی هستیم. فرماندار همدان با بیان اینکه حدود ۷۷ درصد آب مورد نیاز این شهر از سد اکباتان و آبشینه تامین می شود، گفت: میزان ذخیره این سدها به حدود ۴۰ درصد کاهش یافته که با روند فعلی مصرف در مهرماه به پایان می رسد.

یک پژوهشگر آب و توسعه ‌پایدار ضمن بیان اینکه از سال ۱۳۳۲ روند تعرض و مهندسی تهاجمی نسبت به حوضه آبریز کارون آغاز شده است، پیشنهاد داد: وزارتخانه مستقلی برای مدیریت منابع آب تشکیل شود که تنها مدیریت ‌پایشی را برعهده داشته باشد و تصمیم‌گیری‌های کلان درباره منابع و حوضه‌های آبی را با مشارکت مردم، کشاورزان و تشکل‌های مردم‌نهاد انجام دهد.

عضو نظام صنفی کشاورزی دشت آزادگان با اشاره به اینکه مطالبه مردم خوزستان تامین آب شرب، کشاورزی و دامداری است، گفت: بحران آب شرب سال هاست که دراین استان وجود دارد. مشکل آب شرب را می توان با آب خریدن حل کرد اما کسی که ۴۰۰ راس دام دارد نمی تواند آب بخرد یا با تانکر به آنها آب دهد. اینکه با تانکر و ماشین آب می آورند کار درستی نیست. مگر چند روز می توان با تانکر به دام آب داد؟ باید آب کرخه را محافظت کنیم، حق آبه تالاب هورالعظیم جدا از بخش کشاورزی دیده شود. حق آبه کرخه نیز برای فصول کشت به جز کشت های پرمصرف تعیین شود.

نماینده مردم اهواز در مجلس با تاکید بر ضرورت رهاسازی آب در خوزستان و جبران غرامت و خسارت مردم، خواستار اتمام هرچه سریعتر پروژه‌های تامین آب شرب در این استان شد و گفت: گریه آور است که با وجود ۵ سد بزرگ، ٧٠٠ روستا و ٢۵ شهر تنش آبی داشته باشند. مجتبی یوسفی: هر قدر در سنوات گذشته و خصوصاً یک سال گذشته در مجلس در مورد بحران های مدیریت منابع آب و برق در کشور تذکر دادیم متاسفانه به آن توجه نشده و الان هم شاهد پروژه‌های غیرکارشناسی انتقال آب از سرشاخه ها هستیم که از نظر زیست محیطی و علم منابع آب جای سوال دارد. من از آقای اردکانیان که خودش را صاحب نظر در مسائل آب می داند تعجب می کنم. ایشان ما را توجیه کند در کجای دنیا ۲۵ شرکت فولادی در کویر کشور احداث می‌کنند و بعد هزاران کیلومتر آب را انتقال می دهند که آنجا را آباد کنند؟ با این روش ما اکوسیستم منطقه را به هم می زنیم؛ همان اتفاقی که برای دریاچه ارومیه افتاد و آن را به دریاچه نمک تبدیل کرد و نهایتا ۵ استان گرفتار شدند.

یک کارشناس حوزه مدیریت منابع آبی گفت: اینبار وضعیت دهشتناک تالاب‏ها، دریاچه‏ ها و رودخانه‏ های کشور که شوربختانه با موج آتش‏‏ سوزی‏های عمدی یا غیرعمدی عرصه ‏های جنگلی و مرتعی همراه شده است، تا پیش از آغاز بارندگی‏های سال جاری، کمر محیط زیست کشور را خرد خواهد کرد. پرسش این است که آیا این درس‏های بزرگ نباید مدیران را وادار به نگاه دوباره و از جنس دیگر در الگوها و شیوه ‏های مدیریت آب کشور کند، باید گفت که مدافعان انتقال آب همان مدافعان سدسازی هستند.

یک کارشناس حوزه مدیریت منابع آبی گفت: اکنون موج اجرای پروژه‌ های انتقال آب، یادآور موج سدسازی در دهه‌ های ۷۰ و ۸۰ خورشیدی است؛ همان که امروزه آسیب و پیامدهای دهشتناک آن دامنگیر ده‌ ها تالاب برجسته کشور شده است، به طور مشخص خشک‌ شدن تالاب‌های کشور محصول ساده ‌اندیشی در حوزه سدسازی در کشور بوده و قطع شریان حیاتی رودخانه‌ ها، زمینه خشک‌ شدن یکایک تالاب‌های کشور را فراهم کرده است.

یک عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه دیگر چیزی به اسم تونل انتقال آب بهشت‌آباد نخواهیم داشت، گفت: با پیگیری‌های انجام‌شده، حداقل فعلا احداث چنین تونلی منتفی و تعطیل شده است؛ این طرح حتی تا مرحله تامین اعتبار پیش رفته بود که خوشبختانه مانع آن شدیم. علیرضا ورناصری در خصوص آخرین وضعیت پروژه تونل انتقال آب بهشت‌آباد اظهار کرد: به دنبال تلاش‌های فراوان و رایزنی‌های نمایندگان استان‌های خوزستان و چهارمحال و بختیاری، خوشبختانه بحث احداث تونل بهشت‌آباد متوقف شده است و فعلا در این زمینه هیچ اقدامی نخواهد شد.

پرآب‌ترین، بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه ایران؛ تعبیرهایی برای رودخانه کارون هستند، رودخانه‌ای که در طول این سال‌ها آن قدر آب رفته و خشک شده که اگر کسی از گذشته آن چیزی نداند، شاید این تعابیر کمی برایش دور از ذهن باشد. رودخانه کارون با طول حدود ۹۵۰ کیلومتر، از زردکوه استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه می‌گیرد، از دل خوزستان می‌گذرد و به خلیج فارس می‌ریزد اما شاید گذرش از شهر اهواز بیشتر از هر جای دیگری به چشم بیاید؛ آنجا که شهر را دو نیم می‌کند، ۱۰ پل از روی آن عبور می‌کند و البته آنجا که "لبِ کارون، چه گل بارون" است.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان گفت: رشد بی‌رویه جمعیت در زاهدان و نیاز روزافزون، این شهر را با کمبود بیش‌از ۸۰۰ لیتر آب بر ثانیه معادل ۳۵ درصد جمعیت موجود روبرو کرده و با نزدیک شدن به تابستان بحران آب بیشتر نمایان می‌شود. به گزارش ایسنا علیرضا قاسمی با اشاره به اینکه تاسیسات آب انتقالی از زابل به زاهدان پیچیدگی زیادی دارد اظهارداشت: نخست اینکه ارتفاع پمپاژ آن در ایران و خاورمیانه بی‌نظیر یا کم‌نظیر بوده و تمامی الکتروپمپ‌ها خاص و بسیار گران‌قیمت هستند.

رئیس جمهور گفت: طرح‌های بزرگی که آرزوی مسئولین بود در حوزه انتقال آب صورت گرفت. به گزارش ایسنا، حجت الاسلام حسن روحانی در جلسه افتتاح طرح‌های پنجاهمین هفته افتتاح طرح های بزرگ در رابطه با اهمیت پروژه های انتقال آب اظهار کرد: دوستانی به من می گفتند این طرح قابل اجرا نیست، الحمد الله این طرح به خوبی آغاز شد. 

قسمت پنجم- نگرش‌های پایدار در طراحی آینده

در نگاه به آینده برای نجات مناطق مختلف کشور،  باید مسائل از دو دیدگاه بخش آب و فرابخشی مورد بازبینی و تجدید رویه قرار گیرد. از نظر بخشی، در نظرگرفتن معیارهای مدیریت به هم‌پیوسته و از نظر فرابخشی، توجه به موازین توسعه منطقه‌ای و فضایی استان حایز اهمیت است. در دیدگاه بخشی نمی‌توان برای آب جدید پرهزینه منتقل‌شده، جدا از منابع آبی که در حال حاضر مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، برنامه‌ریزی کرد. مدیریت موجود آب سمنان حداقل مانند سایر استان‌ها، درگیر مسائل حاد و شدیدی است که اگر برای آن اقدام نشود، به زودی استان  با پیامدهای گسترده بیشتری از وضع موجود روبرو خواهد شد.‌آیا می‌توان در باره منابع آب محدود،‌این هزینه‌های سنگین را به عهده گرفت و درباره بخش مهم‌تر، موضوع را مسکوت یا کم‌اهمیت‌تر باقی گذاشت؟

یک روش دیگر برای پاسخ‌دادن به پرسش اصلی مطرح‌شده در قسمت‌های پیشین، توجه به ویژگی‌های طرح انتقال آب به سمنان است. به جز ابعاد گسترده و  «ابرطرح» بودن، چه مشخصه‌های دیگری باعث جلب توجه افکار عمومی ‌و طوﻻنی‌شدن مطالعات اولیه ‌این طرح شده است؟ به نظر می‌رسد پاسخ را باید در ویژگی‌هایی چون نیازهای مطرح‌شده، شیرین‌کردن آب شور، انتقال طوﻻنی، ارزیابی اقتصادی و برنامه‌ریزی مالی طرح جستجو کرد. درباره مشکلات، موانع و چالش‌های نمک‌زدایی آب دریای خزر بر محیط‌زیست آبی شکننده محلی[1] و انتقال توأم با پمپاژهای مکرر به ارتفاع بیش از 2700 متراز دید فنی و اقتصادی و محیط‌زیستی، به‌اندازه کافی صحبت شده و می‌شود. در ‌این قسمت تمرکز بر نیازهای آبی تعریف‌شده و ارزیابی اقتصادی و مالی طرح است.

اگر موازین موجود را با رویه‌ها و عملکرد مسئولان در باره طرح‌ها به طور کلی، و طرح انتقال آب سمنان به طور اخص در ده سال گذشته تطبیق داده شود، به چه نتایجی ممکن است رسید؟ در پاسخ به ‌این پرسش، در‌این نوشتار ابتدا سرخط‌های «ابرپروژه‌های» طرح‌های آب در نظام فنی مهندسی، به طور عام مورد توجه قرار می‌گیرد، سپس به موارد خاصی در باره طرح انتقال آب سمنان اشاره می‌شود. 

تصور کنید برای رسیدگی به امور اجرایی، ترازویی مستقر شود. ترازویی برای رسیدگی، سنجش و داوری سیاست‌ها و طرح‌های عمومی، برای استفاده مشترک سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و حوزه ستادی وزارت نیرو و البته افکار عمومی. ترازویی برای کشش طرح‌های سدسازی، طرح‌های انتقال آب و ازجمله «طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی (سمنان)». یک طرف ترازو، پیش‌بینی جنبه‌های مثبت و طرف دیگرش، پیش‌بینی جنبه‌های منفی، تا برای عموم روشن باشد که وضعیت تراز و میزان آثار مثبت و منفی طرح چگونه است. تصور برپاکردن چنین ترازویی، با موازین و وزن‌های مشخص، برای اقامه «قسط» در جامعه، پاسخ‌گویی به یک نیاز تاریخی در ‌این سرزمین است.

مدت‌ها است که سخن از انتقال آب از دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان به نقاط مختلف کشور و از شهرها و استان‌های گوناگون به استان‌ها و شهرهای دیگر کشور به گوش می‌رسد. طی یک هفته اخیر طرح ملی انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی خبرساز شده و برخی کارشناسان نسبت به آثار مخرب اجرای چنین طرح‌هایی بر تنوع زیستی، اکوسیستم‌ها، آلودگی آب و خاک و زندگی اجتماعی هشدار داده‌اند. پروژه انتقال آب واژه‌ای است که این روزها به گوش ساکنان ایران زمین آشناست، گرچه افتتاح و اجرایی شدن چنین پروژه‌هایی به‌ویژه طرح ملی انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی برای نهادهای اجرایی آن به منزله پیشرفت و گامی مثبت در جهت توسعه تلقی می‌شود اما کارشناسان نظرات متفاوتی در این زمینه ارائه می‌کنند به‌ویژه کارشناسان و متخصصان حوزه محیط زیست که بعضا آن را خطا می‌دانند.

تصور کنید برای رسیدگی به امور اجرایی، ترازویی مستقر شود، ترازویی برای رسیدگی، سنجش و داوری سیاست‌ها و طرح‌های عمومی، برای استفاده مشترک سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و حوزه ستادی وزارت نیرو و البته افکار عمومی. یک طرف ترازو، پیش‌بینی جنبه‌های مثبت و طرف دیگرش، پیش‌بینی جنبه‌های منفی، تا برای عموم روشن باشد که وضعیت تراز و میزان آثار مثبت و منفی طرح چگونه است. تصور برپاکردن چنین ترازویی، با موازین و وزن‌های مشخص، برای اقامه «قسط» در جامعه، پاسخ‌گویی به یک نیاز تاریخی در ‌این سرزمین است. اگر هم چنین ترازویی توسط دولت مستقر نشود، حوزه عمومی ‌خود آن را برپا می‌سازد و با آن، میزان‌بودن اعمال را به داوری می‌نشیند.

اصفهان عضو هیئت علمی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان با اعتقاد بر این‌که امروز اصفهان تونل کوهرنگ و بهشت آباد را نمی‌خواهد و تنها به دنبال حقابه خود است، گفت: آبی که از استان اصفهان به خوزستان می‌رود بیش از ۲.۵ برابر آبی است که از کارون در قالب طرح های تونل های اول و دوم کوهرنگ و چشمه لنگان وارد اصفهان می شود.

مهدی بصیری با اشاره به برخی اعتراضات نسبت به اجرای طرح بهشت آباد، اظهار کرد: سود عمده طرح انتقال آب بهشت آباد به یزد و بعد سپس عاید کرمان می‌شود و سودی از این طرح عاید اصفهان نمی شود.

یک مدل چیست؟

از مهندسین هیدرولوژی خواسته می شود تا انواع مطالعات منابع آب را ارائه دهند:

• برنامه ریزی و طراحی امکانات جدید انتقال آب و هیدرولیک انتقال آب.
• بهره برداری و / یا ارزیابی امکانات هیدرولیک انتقال و کنترل آب موجود.
• آماده سازی و پاسخ دادن به سیل و / یا خشکسالی.
• تنظیم فعالیت های سیلاب.
• تدوین برنامه هایی که از آب برای تقویت عملکرد محیطی استفاده می کنند.

اطلاعیه رسمی آب‌نیرو در خصوص شبهات مطرح شده پیرامون طرح‌های انتقال آب؛

شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران در خصوص شبهات مطرح شده پیرامون طرح‌های انتقال آب بیانیه‌ای صادر کرد.

پیرو برخی فضاسازی‌های اخیر در خصوص طرح‌های انتقال آب به فلات مرکزی، روابط عمومی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران جهت تنویر افکار عمومی بیانیه‌ای منتشر کرد.

پرونده انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی ایران درحالی صفحات نهایی خود را طی می‌کند که موافقت با اجرای آن با اعتراض بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران مواجه شده است. با این حال به نظر نمی‌رسد که دولت برنامه‌ای برای توقف آن داشته باشد و آنطور که وزیر نیرو توضیح داده است، امور مربوط به پروژه طبق روال درحال اجرا بوده و مطالعات زیست محیطی آن درحال تکمیل شدن است.

«با بررسی تمامی مسیرها به این نتیجه رسیدیم تنها راهی که برای تأمین آب در سمنان و پایداری آن وجود دارد، انتقال آب است». نقل شده که این جمله را معاون محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست که از قضا استاد‌تمام مهندسی عمران آب دانشگاه صنعتی شریف است، در دفاع از صدور مجوز ارزیابی زیست‌محیطی برای طرح خزر-سمنان از زبان خود جاری فرمودند. مجوزی که به صورت ناگهانی در روز پنجشنبه و پس از یک روز از برگزاری یک جلسه‌ی جنجالی در سازمان حفاظت محیط‌زیست صادر شد.