مدل سازی رایانه ای در زمینه منابع آب سابقه طولانی دارد. بسیاری از مدلهای پیچیده با کدر بودن و بیش از حد بلند پروازانه در تلاش برای "بهینه سازی" راه حل های مشکلات زندگی واقعی، دچار مشکل شده اند. تجربه نشان می دهد که بهترین روش ساخت ابزاری ساده و انعطاف پذیر برای کمک به کاربر مدل است اما جایگزین آن نیست. WEAP نمایانگر نسل جدیدی از نرم افزار برنامه ریزی آب است که با بهره گیری از توانمندی رایانه های شخصی امروزی، به متخصصان آب در همه جا امکان دسترسی به ابزارهای مناسب را می دهد.

در نمای داده شما مدل سیستم خود را ایجاد می کنید، وارد کردن ساختار داده، داده ها، فرضیات، مدل سازی روابط و اسناد برای حساب های جاری و برای هر سناریو را انجام می دهید. صفحه به چهار قسمت تقسیم می شود، که در شکل بالا با جعبه های قرمز مشخص شده است:

WEAP و MODFLOW اکنون به صورت پویا با هم پیوسته اند. WEAP بعد از هر مرحله برای بارگیری اطلاعات (پمپاژ و شارژ آبهای زیرزمینی، و مرحله رودخانه، جدا شده از سلول ها) در پرونده های ورودی تازه ایجاد شده، موقتاً مکث می کند، MODFLOW را برای یک دوره استرس / زمان اجرا کرده و سپس نتایج را بازیابی می کند. بار تراز آب، و بین آبهای سطحی و زیرزمینی (بسته های RIV و DRN)، سلول های جمع شده به رودخانه و گره های آب زیرزمینی جریان می یابد و از پرونده های خروجی MODFLOW استفاده می کند.

به عقیده تونی آلن، مدیریت تقاضا همان «مسیر نرمی» است که جامعه صنعتی از دهه ۱۹۷۰ به جای مسیر قبلی خود (مسیر سخت) انتخاب کرده و مهم‌ترین شاخص آن مدیریت تقاضا است. وی در این مورد چنین توضیح می‌دهد: 

"منظور از مدیریت تقاضا چیست؟ منظور رویکردی به مدیریت آب است که در جوامع صنعتی متداول است و اصطلاحاً به آن «مسیر نرم» گفته می‌شود. رویکرد مسیر نرم عبارت است تلاش برای تغییر رفتار کاربران با استفاده ترکیبی از مقررات و مشوق‌ها. این رویکرد در مقابل رویکرد «مسیر سخت» قرار می‌گیرد که عبارت است از ذخیره‌سازی، انتقال دادن و پمپ کردن آب اضافی. در واقع، مدیریت به روش مسیر سخت، از دهه ۱۹۷۰ برای دموکراسی‌های صنعتی از نظر سیاسی در حکم یک تابو بوده است. تنها در شرایط بحرانی (بحران‌های زیست‌محیطی، اجتماعی، پزشکی یا نظامی) این احتمال وجود دارد که روش‌های «مسیر سخت» در این جوامع به اجرا گذاشته شود.