آخرین وضعیت دریاچه ارومیه - فروردین 1400

۰۲ فروردين ۰۰ ، ۱۰:۵۴ نويسنده: بهزاد سرهادی

در اینجا تصاویری از دریاچه ارومیه را داریم که نشان می دهد اکنون بعد از گذشت چندین دهه تصویر برداری ماهواره ای، نسبت به گذشته چه تغییراتی در این منبع مهم آبی شمال غرب کشور رخ داده است. پردازش های موجود در این بخش حاصل همکارای چند نهاد بین المللی از جمله سازمان ملل متحد و شرکت گوگل است که در بخش توسعه پایدار آب SDG انجام می شود.

1- تصویر بالا مناطقی از دریاچه را که در آنها آب در برهه ای از زمان وجود داشته است را نشان می دهد. رنگ های گرم تر فصلی بودن وجود آب و رنگ سرد (آبی) منطقه های دارای آب دائمی را نشان می دهد.

2- شکل بالا هرچه رنگ تیره تری (سرخ) داشته باشد، کاهش آب را نشان می دهد. هرچه مناطق دارای رنگ مشکی تری باشند عدم تغییر زیاد در پایداری (وجود آب نه مقدار آب) را نشان می دهد، و بخش هایی که رنگ سبز داشته باشند افزیش وجود آب (نه مقدار) است. رنگ سبز در این محدوده مشاهده نمی شود.

3- در شکل بالا، در یک رنگ بندی مشخص شده است که چه مناطقی آب فصلی دارند و چه مناطقی دارای آب دائمی هستند. رنگ هرچه آبی تیره تر باشد دائمی بودن آب را نمایش می دهد.

4- شکل بالا برای نمایش تجدید آب سالیانه ترسیم شده است که در آن نسبت تجدید و احیا با رنگ آبی وضعیت بهتری دارد.

5- شکل بالا در چند کلاس مشخص به عنوان ترکیبی از تصاویر قبلی، نشان می دهد که بخش های قرمز رنگ، آب هایی که دائمی بوده اند را از دست داده است. بخش هایی که به رنگ زرد می باشند زمانی دائمی بوده اما اکنون تنها در بخش هایی از سال به صورت فصلی آب را دارا هستند. بخش آبی رنگ همچنان دارای آب دائمی می باشد اما درباره تراز آب در اینجا صحبتی نمی شود. بخش های کوچکی به رنگ سبز آب های قصلی جدید و آبی کم رنگ فصلی را نشان می دهد که از ابتدا در همین حالت بوده است. قسمت هایی که به رنگ سرخ کمرنگ می باشد آب های فصلی از دست رفته است که زمانی وجود داشت.

در شکل زیر می توانید نتایج یک مطالعه داخلی (سمت راست) را در قیاس با آنچه بر اساس تصاویر ماهواره رخ داده (سمت چپ) مشاهده کنید. تصویر ماهواره تغییرات تراز آب در بخش های دائمی را نشان نمی دهد و حدسی از خشکسالی برای عمق آب ندارد، اما می توان موقعیت شکست را در شکل سمت راست تا حد زیادی به نواحی آسیب دیده آب دائمی در شکل سمت چپ ارتباط داد.