خشکسالی بی‌سابقه در ایران، منابع آبی کشور را به مرز بحران رسانده و گزارش‌های هواشناسی هم پائیز خشک و کم‌بارشی را پیش‌بینی کرده است. استان تهران هم که پنج سد را در اطراف خود دارد، نسبت به سال گذشته با کمبود منابع آب روبرو است؛ آن هم به اندازه مصرف ۱۰۰ روز کمتر از سال قبل. حالا تهران در شرایطی سال آبی را شروع کرده و مهرماه را هم پشت سر گذاشته که نسبت به سال قبل، بیش از ۳۰۰ میلیون متر مکعب کسری دارد.

مهندس حرفه ای جف موریش نمی تواند آب و هوا را مهندسی کند - مهم نیست اعضای کلیسای سوزانویل، کالیفرنیا چه می گویند. اما پس از چندین سال خشکسالی، در سال 2015 او گروهی را برای باران دعا کرد، حتی اگر دیگران می گفتند این هیچ فایده ای ندارد. در شبی که در ماه فوریه به آنجا رفتم، حاضران با سر خم و چشمان بسته روی صندلی ها در کنار چهار میز پلاستیکی بلند سفید به هم چسبیده و مربعی را در وسط اتاق جمع کرده بودند. در امتداد یک دیوار یک میز و رایانه و چاپگر نشسته بود و روی دیوار دیگر تخته ای سفید با یک آیه کتاب مقدس مدرسه یکشنبه نیمه پاک شده آویزان بود. موریش با دعا برای دانش مسیح برای نفوذ در روح مردم در حالی که باران خاک را اشباع می کند، شروع کرد: "درست مانند باران و برف، طراوت می بخشد و زندگی می بخشد. حضور شما زندگی را نیز به ارمغان می آورد. … به مردان و زنان کمک کنید تا مسیح را در همه اتفاقات ببینند. به آنها کمک کنید در هر شرایطی شما را ببینند. " در اطراف میز، اعضای گروه با درخواست هایی برای شفای زمین و "بازگرداندن این ملت به کسی که شما را دوست دارد" پاسخ دادند.

مهرماه ۱۴۰۰ اعلام شد که ۴۵۸ میلیون مترمکعب آب در سدهای تهران ذخیره شده، در حالی که در زمان مشابه سال پیش، این مقدار برابر ۷۵۳ میلیون مترمکعب بوده است. این موضوع نشان‌ دهنده ۲۹۵ میلیون مترمکعب کسری مخازن سدهای پنجگانه تهران در مهرماه سال جاری است و تصور کنید که در دوره بارش یعنی پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰، سدهای تهران نتوانند این کسری را جبران کنند. در این صورت، به اعتقاد کارشناسان، در خوشبینانه‌ترین حالت، جیره‌ بندی آب تهران در تابستان ۱۴۰۱ قطعی خواهد بود.

افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی توسط بشر به‌ویژه ‍‍پس از انقلاب صنعتی، موجب افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و در نهایت تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی و حالا مقابله با این ‌پدیده به یکی از مهمترین دغدغه‌ها در سطح جهان تبدیل شده است. رییس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان حفاظت محیط زیست گفت: تغییر آب و هوا یکی از مهمترین معضلات کشور ما است که می‌تواند باعث تشدید خشکسالی و تنش آبی شود بنابراین لازم است در این زمینه برنامه‌ریزی‌های جدی در سطح ملی صورت گیرد.

رییس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان گفت: در چهار حوضه کارون، مارون، دز و کرخه محدودیت کشت پاییزه داریم. خدارحم امیری زاده در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به کشت پاییزه در خوزستان اظهار کرد: بیش از ۹۰ درصد آب مصرفی در حوزه کشاورزی در خوزستان از رودخانه‌های بالادست تامین می‌شود و این مساله در حالی است که در استان‌های بالادست با کاهش حدود ۵۰ درصدی بارش‌ها مواجه هستیم.

 سد لار یکی از پنج سد تامین کننده آب شرب استان تهران است. در سال آبی ۱۳۹۹-۱۴۰۰، تهران با ۳۰۰ میلیون متر مکعب کسری مخازن و کاهش ۳۷ درصدی بارندگی مواجه بود. متوسط کسری مخزن در این استان حدود ۱۵۰ میلیون متر مکعب به شمار می‌آید که از این ۱۵۰ میلیون متر مکعب حدود ۴۰ میلیون متر مکعب مربوط به شهر تهران و مابقی برای دیگر نقاط است. هم اکنون ۴۵۸ میلیون مترمکعب آب در سدهای تهران ذخیره شده است و این مقدار در مدت مشابه سال گذشته ۷۵۳ میلیون مترمکعب بود. این موضوع نشان دهنده ۲۹۵ میلیون مترمکعب کسری مخازن سدهای پنجگانه تهران است.

وزیر نیرو گفت: هشت شهر بزرگ کشور در تنش آبی شدید قرار دارند و در حال حاضر فقط ۱۸ میلیارد متر مکعب آب، در سدهای کشور ذخیره شده است. علی‌اکبر محرابیان سه‌شنبه ۲۷ مهرماه در شورای هماهنگی مدیران صنعت آب و برق استان همدان، اظهار کرد: سال گذشته آبی که ۲۷ روز است از آن عبور کرده‌ایم، خشک‌ترین سال در ۵۲ سال گذشته بوده و شرایط سختی را تجربه کردیم.

استاندار چهارمحال و بختیاری گفت: وزارت نیرو برای ساماندهی تالاب‌ها، رودخانه‌ها و سدها باید پیوست اجتماعی و فرهنگی تهیه کند، اگر موضوعات و مشکلات مرتبط با آب در حوزه‌های اجتماعی حل شود، قطعا گردشگری نیز رونق می‌گیرد و می‌توان از این حوزه درآمدزایی کرد. اقبال عباسی ۲۳ مهرماه در جلسه اختتامیه سفر کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه امیدها و انتظارات از سفر اعضای کمیسیون به این استان بسیار بالا رفته است، اظهار کرد: امیدواریم این امیدها به یاس تبدیل نشود، مسائل و مشکلات این استان در حوزه فرهنگی در سندی گردآوری شد و در اختیار اعضای کمیسیون فرهنگی قرار گرفت.

خشکسالی و کمبود منابع آب واژه‌هایی است که طی یک سال گذشته بارها و بارها به گوشمان خورده و نسبت به آن هشدار داده شده است اما با ‌پایان یافتن فصل گرم تابستان و پیش‌بینی پاییز کم‌بارش همچنان نسبت به آن ابراز نگرانی می‌شود؛ نگرانی‌هایی جدی که می‌تواند حیات ما و تمام موجودات و اکوسیستم‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. در این شرایط آیا تنها راه چاره صرفه‌جویی مردم است یا در کنار این راهکار مهم، مسوولان هم وظایفی دارند؟

آمار و ارقام موجود در حوزه منابع آبی شرایط بحرانی را برای تهران به تصویر کشیده، تا جایی که کارشناسان نسبت به آن هشدار دادند و اعلام کردند که اگر مدیریت مصرف صورت نگیرد، آینده خوبی در انتظار پایتخت نشینان نخواهد بود.  تهران در شرایطی به فصل پاییز و شروع سال آبی جدید وارد شده که با کسری ۳۱۴ میلیون مترمکعبی نسبت به سال گذشته مواجه است و کارنامه سال آبی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ را در حالی می‌بندیم که میزان بارش‌های کشور در مقایسه با متوسط بلندمدت با کاهش ۵۰ درصدی مواجه بوده است؛ به طوری که ورودی سدهای تامین‌کننده آب تهران کاهش ۴۰ درصدی داشته است.

سلامت جمعیت انسانی نسبت به تغییر الگوهای آب و هوایی و سایر جنبه های تغییر آب و هوا، از جمله خشکسالی حساس است. در حالی که تعیین دقیق تأثیرات مستقیم و حتی غیر مستقیم، بسیار چالش برانگیز است، برای دوره 1900-2019، 2.7 میلیارد نفر در سراسر جهان به طور مستقیم تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفتند، که منجر به تخمین 11.7 میلیون نفر شد.

یک کارشناس آب و محیط زیست با تاکید بر این که بحران فرونشست زمین در دشت های مختلف در پاییز کم باران امسال تشدید خواهد شد، تصریح کرد: هرچقدر تعداد سال های خشکسالی در ایران بیشتر شود و برداشت از منابع آبی نیز به صورت بی رویه ادامه یابد، شاهد سرعت بیشتر فرونشست زمین در دشت های مختلف کشور خواهیم بود؛ به ویژه که فقط بیلان آب سه دشت کشور مثبت است و نتیجه قطعی فرونشست زمین در هر دشتی نیز بیابان زایی خواهد بود.

کشاورزی یکی از بخشهایی است که بیشتر تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته است. ضررهای قابل توجهی بر اقتصاد محلی و بازارهای جهانی کالاها و قیمت مواد غذایی تأثیر می گذارد که می تواند منجر به ناامنی غذایی در کشورهای آسیب پذیر شود (ماکسول و فیتزپاتریک، 2012). کاهش تولید مواد غذایی ناشی از خشکسالی در کشورهای عمده کشاورزی می تواند تجارت و قیمت جهانی مواد غذایی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد، به ویژه در مورد جمعیت فقیرتر در مناطق دور از خشکسالی عواقبی خواهد داشت. چنین عدم تعادل خطرات جهانی مربوط به خشکسالی را برجسته می کند. در بدترین حالت، شکست همزمان در چندین منطقه اصلی تولید غذا می تواند منجر به عواقب شدیدی با خطرات سیستمیک و ناآرامی های اجتماعی شود. از این رو، ضرورت رسیدگی به خطرات سیستمیک در برنامه های ملی مدیریت خطر خشکسالی به منظور مقابله بهتر با فشارهای خارجی است.

تعاملات پیچیده بین بخشهای مختلف اقتصادی، نظارت بر آثار کلی خشکسالی را دشوار می کند. برخی از عوامل جمعیت شناختی، اقتصادی اجتماعی یا زیست محیطی آسیب پذیری ذاتی در برابر اثرات مربوط به خشکسالی را بدتر می کند. بنابراین، تلفات ناشی از خشکسالی به احتمال زیاد دست کم گرفته و نادرست است. تلفات غیرمستقیم ناشی از اثراتی مانند سلب حق مالکیت کشاورزی محاسبه نمی شود و حتی زیان های مستقیم مانند خسارت به محصولات یکساله نیز به دلیل نوسانات در بازار کالاها، دشوار است.

مدیرعامل سد و نیروگاه کرخه از خارج شدن واحدهای نیروگاه کرخه از مدار تولید خبر داد. محمدرضا یزدانی‌پور گفت: با کاهش تراز آب مخزن سد کرخه و رسیدن به حداقل تراز بهره‌برداری نیروگاه (۱۸۶ masal)، هر سه واحد این نیروگاه از ساعت صفر ۱۰ مهرماه تا اطلاع ثانوی از چرخه تولید خارج شدند. به گزارش ایسنا به نقل از سازمان آب و برق خوزستان، وی افزود: برای تامین آب مورد نیاز پایین دست، از طریق دریچه‌های تخلیه‌کننده تحتانی سد، رهاسازی آب انجام می‌شود و میزان خروجی آب از دریچه‌های تحتانی (کالورت)، ۱۲۰ متر مکعب بر ثانیه است.

مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان گفت: در حال حاضر حدود ۷ درصد از مخازن سدهای خوزستان آبدار است. فرهاد ایزدجو در نشست بررسی مشکلات آب و فاضلاب خوزستان که شامگاه ۱۰ مهرماه در اهواز برگزار شد، اظهار کرد: در حال حاضر حدود ۷ درصد از مخازن سدهای خوزستان آبدار است و در سد دز حدود ۵ درصد آب داریم که بدترین وضعیت را در میان سدها دارد.

براساس آخرین آمار، ظرفیت کل مخازن سدها ۵۰.۵ میلیارد مترمکعب و درصد پرشدگی سدها در حال حاضر تنها ۳۹ درصد بوده و این آمارنشان دهنده حال وخیم سدها و منابع آبی کشور است. به گزارش ایسنا، کل ورودی سدها در هفته جاری ۰.۲۰ میلیارد مترمکعب بوده و این در حالی است که این عدد در مدت مشابه سال آبی گذشته ۰.۳۰ میلیارد مترمکعب بوده، خروجی سدها نیز در هفته جاری ۰.۵۹ میلیارد مترمکعب بوده و این عدد در مدت مشابه سال گذشته ۱.۰۳ میلیارد مترمکعب ثبت شده است.

بخش کشاورزی یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی در کشور است و کمبود آب، به‌عنوان اصلی‌ترین عامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی محسوب می‌شود. به گزارش ایسنا، ایران به عنوان یکی از کشورهای واقع در کمربند خشک کره زمین با مشکل کم‌آبی مواجه است‌، رشد فزآینده جمعیت، نیاز به محصولات کشاورزی و دامی و محدودیت منابع آب و خاک به‌عنوان بستر اصلی تولیدات کشاورزی، مسئله کم‌آبی را به گونه‌ای بسیار جدی فرا روی کشور قرار داده است.

از دو دهه قبل تاکنون بیش از ۱۰۰چاه کارستی در منطقه غرب ایران حفاری شده است که در تامین آب در شرایط اضطراری و بحران راهگشا بوده‌ است ولی متخصصان حوزه آب‌های کارستی بر این باورند که "کارست" برای ماندن به جایگاه رسمی با متولی مشخص و توانمند نیاز دارد؛ در غیر این صورت اگر اقدام به برداشت بدون مدیریت شود، نتایج مهیب آن در دهه‌های آینده رخ نشان خواهد داد.  توسعه پایدار زمانی رخ می‌دهد که در اجرای عملیات عمرانی، آینده‌ای مطلوب برای جوامع بشری تصور شود به گونه‌ای که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام‌های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف می‌سازد.

خشکسالی تقریباً بر همه ابعاد محیط و جامعه تأثیر می گذارد و به طور مستقیم بر دستیابی به اهداف توسعه پایدار تأثیر می گذارد. شرایط خشکسالی غالباً تا زمانی که کمبود آب شدید نشود و تأثیرات نامطلوب بر محیط زیست و جامعه آشکار شود، قابل توجه نیست. تاثیرات خشکسالی ممکن است تحت تأثیر بافرهای سازگار (مانند ذخیره آب یا خرید خوراک دام) قرار گیرد یا مدت طولانی پس از عادی شدن بارندگی (به عنوان مثال به دلیل کمبود آب زیرزمینی یا مخزن) ادامه یابد. همانطور که در کادر 3.1 توضیح داده شده است، توسعه آهسته و مدت طولانی خشکسالی، از جمله ویژگی های دیگر، ممکن است با تأثیرات فراتر از تلفات کشاورزی مشترک همراه شده و کمی و تعیین اثرات خشکسالی را پیچیده کند.

خشکسالی یک ویژگی مکرر در همه اقلیم ها است و عموماً با توجه به میانگین آب و هوای بلند مدت یک منطقه مشخص می شود. با توجه به ماهیت پیچیده خشکسالی، تعریف آنها در مناطق اقلیمی متفاوت است و به طور سنتی در بخش های آسیب دیده و رشته های علمی متفاوت است. بنابراین مقایسه ویژگی های خشکسالی در زمان و مکان دشوار است.

آبهای زیرزمینی منبع مهم آب شیرین برای تامین آب خانگی و آبیاری کشاورزی است. آبهای زیرزمینی حدود 38 تا 50 درصد از نیاز آبی جهانی آبیاری را تشکیل می دهند و تا حدی نیازهای داخلی یک سوم تا نیمی از جمعیت جهان را برآورده می کند. آبهای زیرزمینی همچنین به عنوان یک بافر مهم برای ارضای نیازهای انسانی و کشاورزی در طول خشکسالی عمل می کند. با این حال، پمپاژ شدید منجر به کاهش قابل توجه سطح آبهای زیرزمینی در چندین منطقه، اغلب نیمه خشک تا خشک، در جهان شده است. نمونه هایی از این مناطق شامل بخش هایی از استرالیا، دره مرکزی کالیفرنیا، شمال شرقی چین، شمال غربی و شمال شرقی هند، خاورمیانه و فلات تبتی است به این کاهش منابع آب زیرزمینی، همراه با خشکسالی های متوسط ​​تا شدید، خطرات قابل توجهی برای امنیت آب و غذا به همراه دارد. علاوه بر این، ماهیت ناپایدار آن می تواند منجر به تأثیرات گسترده ای از جمله درگیری بر سر منابع آب شود. پیامدهای زیست محیطی شامل نفوذ آب دریا، فرونشست سطح زمین، کاهش جریان آب، افت کیفیت آب، از دست رفتن چشمه ها و تالاب ها و تخریب زیست محیطی است.